Dat is wat ik op het moment voel het einde van mijn Latijn, oftewel ik ben gebroken. Nog een paar van zo’n dagen en/of nachten en ze kunnen mij bij elkaar vegen. Ik bivakkeer nog steeds op de logeerkamer, en slaap zeer slecht. Daarnaast sta ik elke morgen ook nog eens op met rugpijn. Alles bij elkaar kom ik een hoop slaap te kort, en dat begint mij nu op te breken. Ik merk zo iets al op de repetitie, want als ik moe ben weet ik uit mijn dertig jarige muziek-carriere, blaas ik alle noten uit de maat. Sommigen zullen zeggen “gewoon net als altijd” En over zuiverheid maar niet te spreken. Gisteren was het gewoon knudde, Bah nada niks goed. Als ik zo speel met Carnaval zullen ze zeggen “Ga Jij maar bij de vierde Helft spelen want dit is wel zoo slecht,!! Hier kunnen wij niks mee”

Dus om weer in vorm te komen en uitgerust te zijn voor Carnaval, hoop ik dat het nieuwe bed heel spoedig wordt geleverd. Dan wordt het weer heerlijk genieten op onze eigen slaapkamer ZZzzzzzz, want zo gaat het niet langer Pfffffffffff……..