Ik werd vanmorgen wakker na een wat vervelende droom. Ik droomde, en het ging over carnaval: “Hoe kan het ook anders?” Je leeft helemaal in een Trance, je hebt een druk programma, je krijgt van die zoeloe lippen van het blazen op die trombone, als je je ogen sluit en je ligt in bed, hoor je alleen nog maar melodietjes in je hoofd. Laat maar waaienwijdoenhetlichtweluithegoademeecowbowsenindianenenlastbutnotleastfestwiespolka. Zoals ik het schrijf, zo flits het door mijn hoofd. Dus ik vind het niet gek, dat ik s’nachts droom over Carnaval. En die droom deed mij beseffen dat het, snik snik snik vanavond afgelopen is. En je weer een heel jaar moet wachten op dit prachtige feest. Die gene die dit feest vieren weten wat ik bedoel……