Gisteren hebben wij afscheid genomen van mijn schoonmoeder met het lied, “We’ll meet again on a Sunny day” van Vera Lynn. Dit was het lied, gezongen door een schoondochter met haar zoon, wat mijn schoonmoeder bij haar eigen crematie wilde horen. 89 jaar is een mooie leeftijd zal iedereen zeggen, maar voor ons is dit  afscheid nog te vroeg. Zeker gezien het feit dat wij met de hele familie, nog op 14 juni uit zijn wezen eten. Daarna werd zij ziek en nu een maand later, is zij niet meer in ons midden.

Zij zelf had er vrede mee dat haar afscheid van het aardse was gekomen. Ik heb een mooi leven gehad, het was mooi en het was goed. Een krachtige vrouw die zelf de regie voerde over haar eigen afscheid. En wij hebben er iets moois van gemaakt….. Mama kan trots op ons zijn…… Alleen een crematie zei ze, want het geloof in de kerk ben ik al lange tijd kwijt……

Mooie muziek en een prachtige foto presentatie van 100 foto’s over haar leven. 7 sprekers die herinneringen op haalden, alles van het begin tot het eind werd door ons zelf gedaan…… Er kwamen geen mensen aan te pas van de uitvaart verzorging. Het was heel bijzonder om dit zo voor mama te kunnen doen…….. een waardig en respect vol afscheid van een vrouw die ik heel erg zal gaan missen.

Ik ga zeker nog een hoofdstuk wijden over deze bijzondere vrouw, want dat heeft zij zeker verdient.