Zoals ik al vertelde ben ik er klaar voor… klaar voor 4Daagse en voor Camino de Santiago. Maar het is nog niet zo ver, en ik kan nu toch niet achter de geraniums gaan zitten. De voetjes moeten belast blijven, en ik moet in conditie blijven.

Dus liep vanmorgen om 6:00 uur mijn wekker af voor mijn zaterdagochtend wandeling. Het was frisjes maar het zonnetje scheen lekker, en zoals gewoonlijk geen echt plan.

Ach weet je… we gaan weer eens richting Haren, en langzaam ontvoud dan het plan om richting Ravenstein te wandelen. Als je als ik een vroege vogel bent, is de natuur op zijn mooist maar zijn mijn pauze momentjes op stil en verlaten terrassen. Ik kan lekker met de beentjes omhoog, er is immers niemand die zich hier aan stoort, en mijn meegebrachte koffie en boterham met pindakaas, laat zich heerlijk smaken.

In maart wandelde ik hier ook, en maakte toen een pauze bij een B&B in Haren onder aan de dijk. De uitbaatster vertelde mij, dat zij altijd vroeg open was, vaak al om acht uur vanwege de gasten. Nou dat kwam nu mooi uit… de kerkklok in Haren gaf kwart over acht aan en ik moest nog 400 meter wandelen.

Je moet weten dat ik al enkele kilometers met samen geperste billen liep, omdat ik hoognodig naar het toilet moest. Aangekomen bij de B&B… bordje op de deur “Sorry.. wij zijn er even niet.”Verders geen plek, dan maar verder de dijk op. Het loopt niet prettig hoor, dat kan ik je wel vertellen. Maar gelukkig na zo’n 200 meter, wees een pijl naar rechts.

Een steile trap naar beneden naar een smal pad… eindelijk een plek om te zitten Pfff. Daarna het pad maar gevolgd om in een prachtig begrazings gebied te komen…

Na het begrazings gebied ging het door de polder met zicht op de maasdijk richting Ravenstein, bij Dieden weer op de dijk, en bij het kerkje van Neerlangel weer de dijk af richting Huisseling. Ik kom er maar een keer per jaar, maar als ik in deze buurt ben ga ik altijd even naar mijn grote vriend Luca kijken.

Luca is het lieve hondje van Monique, een oud collegaatje van mij. Monique is de eigenaresse van B&B Het Raavenhuus. Hier maak ik graag even een grote pauze voor een bakje koffie en wat lekkers, en om weer even bij te kletsen. Het is er altijd gezellig en ik vind het altijd weer vervelend om verder te gaan.

Mijn wandeling is vandaag veel langer als gepland, want toen ik in Huisseling was had ik al 18 km gewandeld, en dan moet ik er nog zeker tien. De route gaat verder richting Koolwijk waar ik bij de melktap van Boer Bens, een korte stop maak. Dan schiet ik het bos weer in om de kuitenbijtertjes van Herperduin aan te doen, om via het Ganzenven op de Maashorst er een eind aan te breiden richting thuis.

Om twee uur was ik weer thuis, en had ik op een paar meter na, dertig kilometer gewandeld. Komende week een beetje rustig aan met wat korte wandelingetjes, om dan volgend weekend vier dagen te gaan wandelen bij der Geierley brucke in Duitsland.