Voor vandaag stond er een wandeling met s’Jacqueline gepland. Zij woont in Middelstum en ik woon in Oss. Wij zouden vanmorgen allebei om 06:30 uur met de trein vertrekken, om elkaar ergens halverwege te treffen. Het had vandaag het “Rondje Wijhe” moeten zijn. Een van de vele dingen die ik heb moeten cancelen vanwege het corona virus.
Ik was vanmorgen zoals de laatste weken het geval is, weer vroeg op. Vaak al ruimschoots voordat de vogeltjes ( mijn wekker ) gaan fluiten. Nu de maan zich zo nadrukkelijk laat zien dezer dagen, voel ik mij verplicht om haar vast te leggen. Het is met al haar schoonheid duidelijk een zij… . Groots is zij maar ik vind het geen Supermaan, zoals ik die begin jaren negentig in Spanje heb mogen aanschouwen. Jammer dat ik daar geen foto meer van heb. Ik reed vanaf het vliegveld in Alicante, richting Benidorm toen ik haar zag, en dacht “Wauw, dit is echt een Supergrote Maan.”
De volgende Supermaan heb ik gelezen, zou in 2052 zijn. Als ik honderd wordt gaat dat nog wel lukken…
Maar toch vind ik het de moeite waard om mijn dag te beginnen met een blik op onze Supermaan. De eerste is genomen thuis vanaf het balkon, en de anderen aan het begin van mijn wandeling.
Omdat ik niet langer als anderhalf uur wil wandelen, rijd ik naar de 4,5 km verderop gelegen parkeerplaats van de Maashorst in Heesch. Hier ga ik mijn rondje doen… Ik loop de hei op… en aan het eind van het pad duik ik het bos in.
Ik loop eigenlijk nooit over gebaande paden, zo kom je nog eens ergens en verdwalen is hier haast onmogelijk. Ik kom langs de Golfbaan van De Duke . Het ligt er maar stil en verlaten bij nu ook hier alles gesloten is.
Het valt mij op dat er toch wel veel honden uit laters op pad zijn, alleen dit al is een reden om die te ontlopen door mij op ongebaande paden te begeven. Dus sla ik een mountainbike pad in. Het gaat hier op en af en loop door los zand, en dan zie ik een vogelhuisje… tenminste dat dacht ik te zien. Het is een Geocaching kastje…
Ik weet dat het iets met GPS te maken heeft en dat je wat moet zoeken. Een reden om daar wat meer over te leren Geocaching . Ik ga verder en loop richting het “Arboretum” oftewel bomenpark. Dit arboretum ligt aan de Graafsebaan, die parallel loopt met de A59. Aan de westkant is het park toegankelijk via de onverharde Landerstraat. Ten zuiden van het park ligt een bosgebied tot aan de golfbaan. Dit gebied is onderdeel van het natuurpark De Maashorst en is zo’n 27 hectare groot. Het bomenpark is in 1988 ontstaan met het graven van een 3,5 hectare grote vijver voor zandwinning. Het arboretum bestaat uit een verzameling bomen en struiken die in Nederland veel voorkomen. De gebruikte soorten zijn in verschillende verbanden geplant ( bosverband, solitair, laan, groep ) om de ontwikkeling in verschillende situaties te laten zien.
Ik loop het meer rond en er komen steeds meer wandelaars die hun hond uit laten Op gepaste afstand passeren wij elkaar. Ik ga even heerlijk op een bankje zitten om naar de wolken te kijken. Van stilte is hier geen spraken, ik hoor het geruis van het autoverkeer op de A59 wat hemelsbreed hier maar 200 meter verwijderd is. Het ruikt vandaag niet naar de natuur, want achter de snelweg ligt het industrieterrein Vorstengrafdonk. Nee vandaag ruikt het naar stroopwafels waar ik ook van kan genieten, maar daar reken ik nu niet op.
Het wordt tijd om er een eind aan te breien, het wordt mij hier te druk. Morgen wandel ik niet, maar zaterdag bij het krieken van de dag ga ik waarschijnlijk weer terug naar de rustige polder.
Rianne Blogt 