We vielen in slaap in de ene wereld, en werden wakker in de andere.
Plots heeft Disney geen magie meer,
Parijs is niet meer romantisch,
New York staat niet meer op,
De Chinese muur is geen fort meer en Mekka is leeg.
Knuffels & kusjes worden ineens wapens, en niet bezoeken van ouders & vrienden wordt een daad van liefde.
Plotseling besef je dat macht, schoonheid & geld waardeloos zijn, en je niet de zuurstof kan geven waar je voor vecht.
De wereld gaat verder met zijn leven en het is prachtig. Het zet alleen mensen in kooien. Ik denk dat het ons een berichtje stuurt:
” Je bent niet nodig. De lucht, aarde, water en hemel zonder jou zijn prima. Als je terugkomt, vergeet dan niet dat jullie mijn gasten zijn. Niet mijn meesters.”