Dag 7… Uit Riannes Camino Francés 2019…

Dag 7 Puente la Reina – Estella 21.9 km. ( Maandag 02-09-2019 )

Vanmorgen liep de wekker al weer om 06:00 uur af, dat is een beetje standaard. En vaak sta ik dan meteen naast mijn bed, maar nu niet. Voordat ik ging slapen had ik een ibuprofen cocktail genomen, en daarom sliep ik als een roos en voelde ik mijn enkel niet. Ik had het waarschijnlijk nodig, dus werd ik maar moeilijk wakker. Normaal gaat dan ook meteen het licht aan, maar nu niet. Bah… en dan moet je in het donker inpakken, ik vind dat maar niks. Kom ik bij het schoenen rek, heb ik mijn kreunzolen niet. Ik haal ze er altijd uit, want mijn schoenen mogen ze weg halen… maar als ik mijn zolen kwijt ben, is dat een ramp. Dus de tas weer uitgepakt, en ja hoor achteloos onderin gestopt.

Hoogteprofiel vandaag:

Deze slideshow vereist JavaScript.

Om 07:45 uur verlaat ik Puente La Reina via de Romaanse brug, die al 1000 jaar geleden voor de pelgrims is aangelegd. Sindsdien zijn er al miljoenen pelgrims over heen gelopen.

Ik vind het heel bijzonder dat ik hier nu wandel… Ook vandaag een wisselend landschap met in het begin het gemaaide koren, later komen daar de wijnranken en olijfbomen bij, en zelfs vijgenbomen die het hier veel beter doen dan bij mij in de tuin.

Op de route vandaag passeren we een viertal dorpjes, en het is altijd weer fijn om even aan te leggen bij een barretje, of om je waterfles aan te vullen. Dat vooral natuurlijk, want ook vandaag schijnt de zon volop. Af en toe doe ik er een half magnesium/calcium bruis tablet met citroensmaak in, anders wordt je maar kwebs van al dat gechloreerd water, en het is goed voor je.

In de plaatsjes die we passeren is het vaak stevig klimmen, maar ook onderweg gaat het op en af, en daarom is 20 km op het moment, voor mij meer dan genoeg. De soms kilometers lange oneffen hellingen van meer dan 20% maken het zwaar, en dat in de volle zon.

In het plaatsje Lorca kom ik gelukkig weer een terrasje tegen en ontmoet ik Angelique weer, en mijn halve bocadillo en banaan laat zich goed smaken. Half uurtje pauze, sokken wisselen voor droge en dan gaat het weer verder. Het gaat lekker vandaag en ik ga als een speer, maar na de middag als de zon steeds hoger op mijn bolletje staat, gaat het wat moeizamer. Ik heb besloten dat ik twee nachten in Estella blijf… even de druk van de ketel.

Een tunneltje onderweg, zo heerlijk… even je fles tevoorschijn halen… even wat drinken en genieten van de koelte voordat je weer verder gaat, je moet verder en verder… Ik denk nu ook aan de pelgrims van vroegere tijden, hoe zij hier liepen en moesten overnachten in kerken en kloosters. Wat hadden zij bij, en op wat voor schoeisel liepen zij. Hoe lang waren zij onderweg… een jaar… waarschijnlijk nog wel langer want zij liepen dat hele eind ook weer terug.

Wat zijn wij dan verwend en bevoorrecht met onze moderne spullen. Het blijft nog steeds een zware tocht, maar valt in het niet bij de pelgrims uit vroegere tijden…

Vandaag zijn er weer veel pelgrims op pad, die allemaal overnacht hebben in Puente la Reina. Er loopt altijd wel iemand voor of achter je. Het blijft opletten, want in een gesprek zie je zo maar een pijl over het hoofd… Gelukkig werden Angelique en ik, door een peregrina die zag dat wij verkeerd liepen, terug gefloten.

Estella komt in zicht… ik heb daar vanmorgen een appartement geboekt, midden in de stad. Angelique overnacht hier ook in een Albergue. José is al 9 km verder… Helma en Elianne liggen nog 9 km achter mij.

Om 15:30 uur ben ik bij mijn appartement. Hier hadden we wel met alle dames kunnen slapen, zo groot … twee stapelbedden, een slaapbank en nog een aparte slaapkamer. Een beetje boven mijn budget maar ik heb een slaapplek, en dat vind ik het belangrijkste.