Vandaag is het dinsdag en zijn wij vroeg opgestaan want er wacht een flink ritje op het programma. Een lange rit met een Goldwing stelt normaal niets voor, maar hier is het niet recht toe recht aan. Nou ja we zien wel onderweg hoe wij het gaan doen. Wij zijn tenslotte gekomen om te genieten.

Op weg naar onze eerste pas komen wij onderweg door Altdorf, de stad waar Willem Tell…  de appel van het hoofd van zijn zoon schoot. Natuurlijk stoppen wij hier even bij het standbeeld van Willem en zijn zoon Walter.

Er is overigens weinig bewijs dat Willem Tell echt heeft bestaan, maar het blijft een leuke legende. 

Als wij langs een groot meer komen, zien wij aan de rechterkant een postkoets op een ponton in het water. He wat raar, deze lijkt sprekend op de postkoets die wij net voorbij reden. Wij hebben er al 80 km op zitten voordat bij de Furkapas zijn, dus maken wij een pauze voordat wij naar boven rijden… even ontspannen.

Deze diashow vereist JavaScript.

Wat is het hier toch mooi rijden. Wij beginnen met de beklimming naar de Furkapas en het stijgt behoorlijk. Er wordt al gewaarschuwd dat je hier niet met een aanhanger of caravan naar boven mag. Het wordt vrij smal… en wat rijd er voor mij, juist… een auto met caravan. Lezen is toch moeilijk voor sommigen, maar ver komen ze niet. Op het moment dat de weg breder wordt is er ook meteen politie controle. De caravan wordt tegen gehouden en moet hier keren op het brede gedeelte.

Wij rijden verder en zien boven ons aan de rechterzijde de Rhone gletsher liggen. Ik heb ergens gelezen, dat je deze gletscher…. pas goed kan bekijken als je bezig bent met de beklimming van de Grimselpas. Kitty die achterop zit maakt tijdens het rijden deze mooie foto’s.

Deze diashow vereist JavaScript.

En dan zijn wij boven op de Grimselpas en is het tijd voor een wat langere pauze. Op het parkeerterrein boven op de pas is een speciale parking voor motoren gecreëerd. Het metalen kunstwerk valt bij alle motorrijders in de smaak.

Daarna gaat het weer verder naar de Sustenpas. De Nederlandse motorrijder heeft niets teveel gezegd, dat je eens in je leven “De Driehoek” van passen gereden moet hebben, en dat je dan pas kunt zeggen, “Ik ben in Zwitserland geweest.” Grandioos is dit!! 

Het is trouwens een langere rit vandaag, want wij besluiten om vandaag via Luzern terug te rijden. Dus… en De Driehoek en tevens een rondje om het Vierwoudstedenmeer, alles bij elkaar 275 km. Voor een Goldwing een fluitje van een cent deze afstand, zoals ik al zei… maar nu ik er al drie passen op hebt zitten wordt het toch een ander verhaal. Maar wij sturen nu eenmaal graag en dan kom je als motorrijder hier wel aan je trekken. 

Deze diashow vereist JavaScript.

Het is een hete dag vandaag, en boven in de bergen valt de temperatuur wel mee. Maar anders is het als wij weer beneden zijn en rond het meer gaan rijden. Want dan is het heet met ons motorpak aan, om over de binnenstad van Luzern maar te zwijgen want daar moeten wij dwars door heen, en nu wordt het echt bloedje heet. Als wij haast terug zijn op de camping nog even langs de supermarkt voor de dagelijkse boodschappen, en dan lekker met de beentjes omhoog.

Morgen is het woensdag en wij zijn eigenlijk nog niet van plan om verder te reizen. Het bevalt ons hier prima. Elke avond worden wij beloond met een prachtige zonsondergang.

Moeten wij wel verder… want wat willen wij nog meer… het weer is prima, de omgeving is prachtig. En er is nog zoveel te doen… wij slapen er nog een nachtje over en nemen dan wel een beslissing.