Gaat over een boek van E.L. James Vijftig Tinten Grijs… Maar daar gaat dit Blog wat ik nu schrijf niet over. Het gaat over… de nog steeds grauwe en grijze wandelingen die ik maak, ik kan het niet anders uitdrukken. Ik denk dat het er aan ligt… dat ik op de verkeerde momenten wandel, dat ik niet meer tegenkom dan een flauw zonnetje… en zelfs dat niet op mijn wandeling. Vijftig kleuren grijs en vijftig kleuren bruin is toch een aardig kleurenpalet zou je denken, maar ik kan er niets mee.
Het wandelen gaat mij tegenstaan… Hoho, “Wat zegt ze nu?” Nou ja, zo erg is het nu ook weer niet, maar ik wil mijn gevoel beschrijven van wat ik zie onderweg. Je zou er haast depri van worden.
Op Komoot maak ik nieuwe wandelingen die ik met mijn volgers wil delen. Maar voordat ik dat doe wil ik zo’n wandeling eerst zelf gewandeld hebben. En ik wil natuurlijk mooie foto’s maken, van bezienswaardigheden en mooie natuur, dit alles om mijn wandeling aan te prijzen. Daar beleef ik plezier aan, en daarom ben ik zoveel op pad.
Op het moment blijven mijn geplande wandelingen maar even op de plank liggen, en beperk ik het tot wandelingen in de buurt. Zoals gisterenochtend even naar mijn zus in Uden, wat vanuit Oss linea recta 16 km is. Door het Vierwindenbos, langs het Vorstengraf en over de Maashorst zo naar Uden, zoals ik het vroeger deed fietsen. Geen bijzondere tocht maar toch weer even gewandeld, buiten geweest en mijn zus een bezoekje gebracht. Daarna met de bus terug naar huis en was ik net op tijd voor de lunch!
En nu maar wachten op betere kleurenpaletten…
Rianne Blogt 
Zó herkenbaar.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik weet dat Jij precies hetzelfde voelt Neeltje…
LikeGeliked door 1 persoon
Dat was een snelle wandeling, of ga je heel vroeg weg en lunch je laat? Een wandeling van 16 km duurt veel langer bij mij.
Ook ik vind het wandelen minder leuk zonder zon, maar ik merk wel dat het me ook goed doet een kortere wandeling dichtbij huis te maken. Hoe is dat voor jou?
LikeGeliked door 1 persoon
Ik wandel altijd met wandelstokken en dan loop je toch altijd wat sneller. Daarbij 1.84 m en heb ik lange benen… Rond kwart over zeven ging ik op weg. Twee pauzes onderweg en was er om tien voor elf… een uurtje bij mijn zus en een snelle bus naar huis. Vandaar een lunch rond 13:00 uur. Wat het wandelen betreft geniet ik van het buiten zijn, maar hier in de omgeving ken ik het inmiddels wel. Daarom verlang ik naar de lente waarin alles weer groeit en bloeit!!
LikeLike
Zo herkenbaar, maar dit is toch altijd de moeilijkste tijd van het jaar. Dat voorjaar kan maar niet snel genoeg inzetten!
LikeGeliked door 1 persoon
Helemaal mee eens. Het zal er wel mee te maken hebben dat wij beperkt zijn in onze vrijheid. Daarom heb ik het idee dat alles veel langer duurt, en dan vooral de dingen die wij zo missen!!
LikeLike
Nog even!
LikeGeliked door 1 persoon
Morgen verwacht ik een zonnetje op mijn wandeling😀😀😎
LikeGeliked door 1 persoon