Het nummer ‘Ain’t Got No, I Got Life’. van Nina simone heb ik al enkele weken als Zwijmel klaar staan. Klaar voor het juiste moment… enToevallig hoorde ik haar deze week met dit nummer op de radio en werd ik er weer aan herinnerd!

Dus vandaag gekozen voor Nina Simone met de single ‘Ain’t Got No, I Got Life’. Een nummer wat uit kwam in 1968. Het was een cover van een lied dat oorspronkelijk afkomstig uit de musical Hair (1967) kwam. Dit nummer is een van Nina’s Simones grootste hits en is een medley uit de musical Hair.

In het nummer drukt Simone uit dat ze nadenkt over de dingen die ze niet heeft of wil, terwijl ze trots is op de dingen die ze heeft.

Nina Simone was een prominente activiste in de Amerikaanse burgerrechtenbeweging in de jaren vijftig en zestig. Ze maakte met eigen ogen de segregatie en discriminatie van die tijd mee. Ondanks haar natuurlijke muzikaliteit en opleiding als klassiek pianiste, kreeg ze vanwege de kleur van haar huid geen toegang tot het prestigieuze Curtis Institute of Music in Philadelphia.

Simones persoonlijke ervaringen en die van Afro-Amerikanen door de geschiedenis heen geven extra betekenis aan een van de andere verzen van het lied:

Een tweede nummer wat ik graag wil laten horen is Nina Simone’s volkslied van bevrijding ‘Feeling Good’. Geschreven voor een musical uit 1964, en daarna door tientallen artiesten gecoverd. In zijn oorspronkelijke arrangement leek ‘Feeling Good’ – zoals gezongen door Cy Grant in het VK, en Gilbert Price op Broadway – nauwelijks het soort nummer dat de wereld in vuur en vlam zou zetten.

• 

• 

• 

Nina Simone lukte het wel om de essentie van het nummer te vinden. In 1965 brachten zij en haar arrangeur Hal Mooney een bigband binnen, gaven het een swing en een kick.

Nina Simone’s rebellengeest zorgde voor een verbluffende vocale prestatie. Nina’s “Feeling Good”, die tijdens de gisting van de burgerrechtenprotesten werd uitgebracht.

Het was een uiting van het brandende verlangen naar vrijheid van die beweging.