In mijn vorige posting over de Thom ka Khai soep, schreef ik dat koriander een vast keukenkruid in mijn keuken is geworden. Als ik voor mij zelf kook is het kruid dan ook volop aanwezig, maar kook ik voor anderen zoals afgelopen weekend, dan vraag ik vooraf of zij koriander lusten. Maar vaak geef ik het er apart bij, want dan kunnen ze het zelf doseren.

• 

• 

• 

Want smaken verschillen, vooral als het om koriander gaat. De felgroene blaadjes van het kruid Coriandrum sativum vind je geregeld in Indiase curry’s, Thais eten of Mexicaanse burrito’s. Voor sommigen smaakt het lekker fris, een beetje citroenachtig. Voor anderen verpest een vleugje de eetlust al, want ze vinden koriander veel te overheersend en proeven een weeïge zeep-, modder- of zelfs schimmelsmaak.

Over andere kruiden, zoals tijm, basilicum of peterselie hoor je nooit iemand, Maar bij Koriander zijn er zelfs, -ik haat koriander blogs en -websites-. Ik kan dat bijna niet geloven maar er is zelfs op 24 februari, een Internationale dag speciaal voor de haters van dit groene kruid.

You love it or you hate it: koriander. De een vindt het onmisbaar in de keuken, de ander heeft het idee zeep te eten. Maar waar komt dat verschil vandaan?

Hekel
Hele Facebookpagina’s worden gewijd aan de haat van dit kruid. Tegelijkertijd is het voor velen onmisbaar in bij voorkeur Aziatische en Mexicaanse gerechten. Er lijkt ook geen middenweg te zijn met koriander: je houdt ervan of je walgt ervan.

• 

• 

Waarschijnlijk wordt de korianderhaat meer aangewakkerd door de geur ervan, dan door de smaak. Eet maar eens zo’n groen blaadje met je neus dicht. Dan blijft er van de zepige smaak (mocht je die normaal proeven) niet veel over.

Genen…

Nu blijkt uit onderzoek dat jouw haat of liefde voor koriander alles te maken heeft met je genen. In het wetenschappelijke tijdschrift Nature staat beschreven dat er een verband is tussen onze geur- en smaakreceptoren en het gen dat verantwoordelijk is voor het feit dat sommigen koriander naar zeep vinden smaken.

Het gaat hier om gen OR6A12 en wie dit gen twee keer bezit, proeft geen koriander, maar zeep.

Je kunt aan de smaak van koriander wennen…

Ook aan een smaak die je aanvankelijk niet lekker vindt, kun je wennen. Zolang je het maar vaak ruikt of proeft. En hoe vertrouwder een geur is, hoe lekkerder je die meestal vindt.’

Als je koriander associeert met een fijne Indiase curry of een heerlijke Thaise soep is het opeens heel lekker. En dat klopt… want voor ik kennis maakte met de Thaise keuken, moest ik van Koriander niets weten.

Als je koriander associeert met lekker kruidig Indiaas eten, dan zal de zeepgeur dus niet zo’n probleem zijn. Je weet immers dat het geen zeep ís. Maar als je nog nooit van het spul hebt gehoord en de citroenachtige geur alleen maar associeert met schoonmaakmiddel, denk je wel twee keer na voor je het in je mond stopt.

Ik gebruik dus koriander in mijn keuken en haal die in de supermarkt. De laatste tijd koop ik de voor verpakte van 40 gram, omdat ik al verscheidende keren een potplantje heb gekocht, die het meestal nog geen week volhouden.

Hier kun je lezen waarom dat zo is. Hierdoor gaan kruidenplantjes zo snel dood. Dus wil ik komend voorjaar, het zelf maar eens gaan zaaien in een grote pot of bloembak.

• 

• 

Als je teveel koriander in huis hebt is onderstaand recept een aanrader.

Pittige koriander-pesto…

Ik eet deze pesto bij een Wortelsoep met Kokos. Hij is eerder verwant aan een verse curry pasta dan aan basilicum-pesto. Mocht je wat overhouden dan kun je hem met toevoeging van een ui gerust gebruiken als basis voor een oosters getinte soep.  

Of maak een extra portie en smeer hem op een broodje met gegrild (lams)vlees of geitenkaas. Ook op een toastje vind ik hem heerlijk.  

Wat heb je nodig…

100 ml extra vergine olijfolie 4 groene pepers, grof gesneden
1 teen knoflook, grof gesneden
1 kleine rode ui
½ bos verse koriander
½ tl zeezout

Doe alle ingrediënten behalve de olie in een keukenmachine. Maal fijn en voeg dan in een dunne straal de olijfolie toe tot je een homogene pesto hebt. Je kunt ook een vijzel gebruiken. Verwerk de ingrediënten dan in porties. Meestal houd ik nog wel wat over, die ik dan nog nog de gehele week heerlijk op een toastje doe. Hmmmm Heerlijk!!

.