Je moet maar zo gek zijn om voor dag en dauw of bij het Krieken van de Dag op te staan. En Ja, ik ben zo gek… want dan ben ik op mijn best. Bij mij moet je niet in de late morgen of in de middag aankomen met, “Zullen we een eindje gaan wandelen?“

Ik ben dan niet vooruit te branden… Pff pff, ik wordt al moe als ik er aan denk. Negen uur in de morgen is echt voor mij op het nippertje, en daarom ga ik met Tilly altijd om 09:00 uur wandelen. Tilly komt overigens overmorgen weer naar huis, na haar vier weken Camino Portugues en Camino Finisterra. Ik ben blij dat ze er straks weer is, want ik mis haar wel op mijn wandelingen.

Om half vijf wordt ik gewekt door mijn Goudvink. Je zal maar zo’n wekker hebben… ik snap het, Jullie zijn Hartstikke ikke jaloers, maar deze is toch echt van mij. Als Jullie willen weten waar ik het over heb, moeten Jullie dit verhaal Belevenissen van… (2)van Kreun en Steun nog maar eens lezen.

Even een wissewasje, neem even een cracker met 30+ kaas en pak mijn tas… Om klokslag 04:50 uur wandel ik de deur uit, het begint al te schemeren. Ik vermoed dat ik voor een mooie zon opkomst eigenlijk nog te vroeg ben. Daarmee bedoel ik, dat ik het open landschap dan al achter mij heb gelaten en in het dichte bos ben.

Je komt bijna niemand tegen op de vroege ochtend. De eenzame fietser die van zijn liefje af komt, of de eenzame fietser die moet gaan werken. De straatverlichting is nog aan en zo wandel ik Oss Zuid uit, en ben ik al gauw in het Vierwinden bos. De vogels zingen op deze vroege ochtend het hoogste lied….

Een weetje: Aan het begin van het broedseizoen zingen vogels ‘s ochtends om een partner te lokken”. “Het zijn vooral de mannetjes die zingen.” Door veel en hard te zingen, laten zij aan vrouwtjes zien dat ze in goede conditie zijn.

Ik wil naar Herperduin en daarvoor moet ik fietsbrug over van de N329 de ‘Weg van de Toekomst’, die nu inmiddels na negen jaar een gewone provinciale weg is geworden. Lees ook Stekker eruit!! Op de brug blijf ik altijd even stilstaan om een blik te werpen op het nieuw aangelegde natuurgebied.

Zoals ik al vermoedde ben ik zeker nog een kwartier te vroeg. Ik maak wel wat foto’s maar blijf er niet op wachten tot de zon aan de horizon verschijnt. Ik wandel verder en sla af bij de zesde Heistraat… Ik denk dat ze vroeger niet geweten hebben wat voor naam ze hier aan de straten moesten geven. Het begint bij de Heistraat en zo nummeren ze maar door…

De zesde Heistraat komt langs een ven waar ik in het verleden al een paar keer reeën heb gezien, die daar kwamen drinken. Dus probeer ik het ven zo zachtjes mogelijk te benaderen, maar alle moeite is voor niets. Het enige wat ik zie is nevel op het water en ik hoor een waar kwaakconcert.

Ik heb niet echt een route uitgestippeld, maar besluit nog wat andere vennen hier op Herperduin te bezoeken. Dus wandel ik nu richting de Klompvennen en kom op de paden waar ik nu wandel, regelmatig bordjes tegen van de Olat wandelvereniging. Die hebben vandaag een wandeltocht, dat is mij wel duidelijk. Niet dat ik ze tegen zal komen, want zo vroeg op de ochtend zijn ze nog niet eens gestart.

De Klompvennen liggen er heel vredig bij, wat een rust hier… er is verder niemand en ik ga even op een bankje zitten genieten. Eventjes maar want ik heb een pauzeplekje op het oog aan het Ganzenven, waarvoor ik nog twintig minuten verder moet wandelen.

Om 07:00 uur kom ik aan bij het Ganzenven en heb dan al 10 km gewandeld. Een lange pauze is dan ook heel erg welkom. Ook hier ben ik helemaal alleen. wat een zaligheid. Dat moet ik echt vaker gaan doen zo vroeg. Ik ben alleen, hoor kikkers en zie aan de overkant in de nevel een reiger die te ver weg is voor een foto.

Maar dan ineens wordt mijn rust wreed verstoord… Er komt een wandelaar achter mij door gelopen, en volgens mij is hij met het ochtendgebed bezig, zo klinkt het in ieder geval want zijn zang klinkt nogal Arabisch??

Misschien is het wel een wandel lied, wie weet, ik heb echt geen idee… Ach het is weer wat anders dan, “Kom mee naar buiten allemaal, dan zoeken wij de Wiele-wielewaal. En hoor je dan die muzikant, dan is zomer int land.” Zelfs als hij aan de overkant van het Ganzenven is, hoor ik hem nog steeds met zijn ochtendgebed…

Ik ga deze luidruchtige wandelaar maar niet achterna, en wandel de andere kant op. Het wandelen gaat zo lekker vandaag dat ik besluit om met een flinke omweg naar huis te lopen. Om iets over negenen ben ik weer thuis en heb er haast 17 km op zitten.