Het is begin januari dat ik dit Blog schrijf… Over iets meer dan 4½ maand begint mijn Camino de Madrid. Het lijkt nog zo ver weg maar voor ik er erg in heb is het al zo ver…

Hoewel ik eerst zat te dubben hoe ik naar Madrid zou reizen, is dit inmiddels opgelost. Bij mijn laatste vliegreis in november, had ik door het gebruik van neusdruppels nagenoeg geen last van mijn oren bij het dalen. En omdat vliegen toch de snelste manier is om te reizen, vlieg ik op 27 april vanaf Brussel naar Madrid.

Ik heb allerlei mogelijkheden bekeken. Rechtstreeks naar Madrid vliegen heeft de voorkeur, en in Nederland is dat alleen vanaf Schiphol. Je wilt natuurlijk goedkoop, en dat zijn altijd vroege of juist hele late vluchten. Ik wil niemand belasten met mij wegbrengen en wil daarom met het Openbaar vervoer, maar dat is onmogelijk als je vlucht al om 07:00 uur vertrekt.

Dan maar een alternatief en dat is vliegen vanaf Brussel… In Oss stap ik om 09:25 uur op de trein die mij naar Brussel airport brengt, waar ik ruim op tijd ben voor mijn vlucht van 14:20 uur. Een Christelijke tijd dus waardoor ik om 16:50 uur al in Madrid ben.

Omdat ik bij booking.com inmiddels op het Genius 3 Level ben beland, krijg ik extra korting op een taxirit, dus doe ik daar niet moeilijk over en laat mij mooi naar mijn hostel brengen. Vandaag op de verjaardag van mijn vader en op Koningsdag mag dat nog wel. Maar morgen op de 28e april gaat het dan toch echt beginnen bij de Iglesia de Santiago.

Het indelen van de etappes is iets wat mij wel bezig houd. De 1e etappe naar Tres Cantos wordt door velen overgeslagen, omdat deze meer dan 20 km door de stad gaat. En je kan dit natuurlijk ook met de trein of bus doen, maar zo zit ik niet in elkaar. Dus loop ik deze etappe naar Tres Cantos, een afstand van 26 km, althans dat was de bedoeling…

Maar na rijp beraad met mijzelf besluit ik het toch in twee dagen te doen, wat overigens niet zo gemakkelijk vanwege het vinden van een slaapplek tegen een schappelijke prijs.

Op de eerste dag kijk ik in de ochtend nog wat rond in Madrid, en wandel deze dag maar 9,8 km. En dan wordt Etappe 2 dus Madrid – Tres Cantos (19,8 km) wat in de automatische vertaling van Google de Drie liedjes wordt genoemd.

Er zijn wat Spaanstalige sites die ik volg om zo mijn route uit te stippelen. Over het algemeen zijn die vrij up to date, en zo plan ik mijn eerste slaapplekken voor de nacht. In de wat grotere plaatsen onderweg is dat natuurlijk geen probleem, maar in de bijna onbevolkte gebieden onderweg is het een ander verhaal, en ben ik afhankelijk van de vaak Gemeentelijke Hostal’s, waarvan ik de sleutel op het Gemeentehuis of bij de plaatselijke bar moet halen. (buiten mijn Comfortzone)

Het verplicht mij ook om grotere afstanden te lopen. Afstanden van meer dan 30 km kan ik best aan, dat heb ik tenslotte wel bewezen met de Nijmeegse Vierdaagse. Maar dit is andere koek als ik vele kilometers de route volg van een Romeinse weg aangelegd in de tijd van keizer Vespasianus (jaren 69-79 na Christus). 

Het is de Via XXIV van de Antonine Route en verbond Simancas, Coca, Segovia en Titulcia (in de buurt van Toledo) met elkaar. Romeinse wegen zijn niet aangelegd voor ons wandelaars. De enorme keien liggen schots en scheef en op deze weg liggen ook nog andere paden van karrensporen die tussen de 16e en 18e eeuw zijn gemaakt.

Dus 30 km over deze wegen wordt een uitdaging… maar iemand zei ooit “Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan”. Ik hoef alleen maar die eerste 180 km zien te slechten en dan heb ik het ergste achter de rug over wegen die de Romeinen nog aangelegd hebben en de vele los zand paden.

Om een beetje een indruk te geven wat voor afstanden het zijn, staan hieronder de etappes voor de eerste 100 kilometer.

Etappe 3 Tres Cantos – Manzanares el Real 25,2 km.

Etappe 4 Manzanares el Real – Cercedilla 21,8 km.

Etappe 5 Cercedilla – Segovia 30,4 km

Na ca. 100 km kom ik aan in Segovia en neem hier mijn eerste rustdag. Volgens sommigen een must vanwege de schoonheid van de stad, maar ook omdat een etappe van 30+ km die ik dan afgelegd heb, de zwaarste is van deze Camino…

Er moet in 8 km tijd 610 meter geklommen worden naar de 1796 meter hoge Fuenfría-pas, en 800 meter afdalen naar de stad Segovia. Een afdaling van 22 km die een eeuwigheid duurt omdat omdat we Segovia bijna altijd in het zicht zullen hebben… het lijkt heel dichtbij, maar ik heb dan nog enkele uren te lopen.

Tijdens het lezen van ervaringen van andere Pelgrims, lees ik dat sommigen deze etappe overslaan, en vanuit Cercedilla de trein naar Segovia nemen. Zij kregen het advies om deze zware etappe niet in je eentje te ondernemen. Aangezien ik alleen onderweg ben, overweeg ik om dat advies te volgen. Ik houd het graag avontuurlijk, maar gebruik ook mijn gezonde verstand, en veiligheid gaat boven alles. Ook kan er eind april begin mei hierboven nog sneeuw in de bergen liggen.

Mocht dat zo zijn… dan kies ik voor de trein en wordt Etappe 5 een alternatieve route van hostel naar het station in Cercedilla (508 meter). Het klinkt wel heel aantrekkelijk!!

Na Segovia wordt het allemaal wat lastiger want Etappe 6 is er eentje van 33,3 km. Op deze dag zullen we de sobere landschappen van Castilla binnengaan, door kleine stadjes met nauwelijks voorzieningen. Het wordt een lange tocht door eenzame landschappen, met weinig schaduw. Dit wordt een zware dag en vanaf hier wordt het improviseren.

In de kladblok op mijn telefoon, heb ik van de meeste dorpjes de mogelijkheid tot overnachten genoteerd. Het gaat helemaal goed komen, ik heb daar helemaal vertrouwen in. Jullie weten dat ik over het algemeen altijd alleen op pad ga. Is dat niet eenzaam is de vraag die ik meestal hoor. Ik ben wel alleen maar voel mij zeker niet eenzaam, al is wat gezelschap bij het diner altijd welkom. Soms tref je dat… maar vaak zit ik alleen aan tafel.

Vooralsnog ga ik alleen op pad… maar ik in december 2022 plaatste ik een oproep bij een drietal Facebook Camino groepen.

De oproep luide en luid nog steeds:

Op 27 april 2023 vlieg ik naar Madrid om aan de Camino Madrid te beginnen. Misschien vind je het leuk om samen te gaan. Samen en toch apart… Waarbij ik bedoel om samen op pad te gaan, en dan dat ieder zijn eigen ding doet. Aan het eind van de etappe zien we elkaar weer bij de Albergue of Hostel. Klikt het echt goed kunnen wij nog altijd samen wandelen. De Camino Madrid is 323 km verdeeld in 13 etappes, en komt bij Sahagún uit op de Camino Fransés.

Mijn plan is om er 17 dagen over te doen, en dan bij Sahagún door te wandelen naar Ponferrada.

Normaal wandel ik alleen, maar omdat dit een vrij eenzame route is wat gezelschap wel fijn.

Dus heb je zin om mee te gaan, hoor ik het graag.

Van een tweetal dames die er al op gereageerd hebben, is er eentje over gebleven, en dat is een echte Brabantse woonachtig in Spanje. Wat daar uit gaat komen is natuurlijk afwachten, maar het zou wel leuk zijn als zij met mij deze Camino Madrid zou gaan wandelen. Maar anders ga ik gewoon alleen op pad, geen enkel probleem.

Ik houd Jullie op de hoogte…