Vandaag over drie weken begin ik aan mijn tweede Camino, een nieuw avontuur in Spanje. Ik ben er klaar voor want ik heb de spullen die ik mee wil nemen uitgestald op tafel liggen. Er kan gepakt worden met de hoop dat ik nog wat thuis kan laten.

En wat kan ik dan thuis laten in vergelijking met 2019. Er zijn wel wat kleine dingetjes maar qua gewicht zet dat op de jurk na, geen zoden aan de dijk. Zo was dat:

• De steen van Frans voor ‘Cruz de Ferro’)
• As + foto en waxine lichtje van mijn schoonouders
• Boekje Camino Francés
• S- Haak
• 3/4 legging
• Jurk

Geen steen deze keer, en ook geen As om uit te strooien. Een boekje over de te lopen Camino heb je ook niet nodig. En de S- haak heb ik ingewisseld voor een lichter exemplaar. De jurk (350 gr.) die ik maar 1x heb aan gehad blijft nu thuis. En ook de 3/4 legging laat ik thuis. Daarvoor in de plaats gaat nu een lange legging mee voor de koude nachten. De nachten in mei kunnen nog koud zijn, en dan is een smartwool legging een uitkomst. Er is niets zo erg als niet kunnen slapen omdat het te koud is.

Afgelopen week ben ik nog even bij de Dames van Camino Comfort geweest, voor de laatste puntjes op de I. Ik moest nog wat inkopen doen, en net als in 2019 liet ik hier mijn eerste stempel zetten in mijn Pelgrims paspoort.

Elke keer als ik een bezoek bracht aan de winkel van Camino Comfort, was ik in de ban van de Tilley hat. Ik vind dat echt een hele mooie hoed, en het model wat ze verkopen is de T5MO Organic Airflo. Het is niet zomaar een hoed. Het is ook een hoed die je echt moet passen voor de juiste maat, en als deze dan past op je hoofd wil je niets anders meer als bescherming tegen zon, weer en wind.

Het is gewoon de perfecte hoed voor op de Camino of welk ander avontuur dan ook, en met een Tilley Hoed heb je ook nog eens een hoed voor het leven! Het is een van de lichtste hoeden van Tilley. En dat komt mooi uit want ik ga nu eenmaal voor lichtgewicht.

Dus heel veel voordelen aan deze Tilley, en toen ik hem paste zat hij meteen als gegoten. Er hangt een prijskaartje aan maar dan heb je ook wat. En ik ben nu eenmaal een hoedjes gek.

Drie weken zijn zo om en ik heb nog een volle agenda die afgewerkt moet worden. Komende 2e Paasdag ontmoet ik in Tilburg Marianne, die ongeveer tegelijkertijd als Harriet en ik Camino de Madrid gaat lopen. Zij was heel benieuwd naar onze plannen, en ik ben benieuwd wat zij gaat doen. Dat is op maandag… Op woensdag ga ik nog een bezoekje brengen aan het Camino Café in Den Bosch. Even nog wat mensen ontmoeten van het Genootschap en dan ben ik er wel klaar voor.

Mijn schoenen heb ik vanmorgen ook weer opgehaald, en die zien er weer tiptop uit. Dus ga ik nog een paar dagen op pad om er even aan te wennen, nu er een nieuwe zool en hak onder zit.

Natuurlijk ga ik ook Bloggen over dit nieuw avontuur. Ik heb er even over zitten dubben over hoe ik het ga doen maar het wordt een weekverslag, die verwerkt wordt in Zwijmelen op Zaterdag (Z.O.Z) want dat gaat altijd door en dat ziet er dan deze keren zo uit als eye opener…

Het Z.O.Z. is totaal ondergeschikt aan mijn Camino verslag. Dus ik plaats wel een Travelsong, maar het gaat om mijn weekverslag, en dat verschijnt op zaterdagavond. Wel ben ik dagelijks te volgen op Rianne.s Reislogger. Hier kan je ook gemakkelijk een berichtje achter laten, en als ik er tijd voor heb zal ik het ook beantwoorden.

Het plaatje hierboven klopt eigenlijk niet bij de weg van Madrid wat ik ga lopen. Ik denk eerder dat het een foto is, gemaakt op de Camino Francés. Ik zie zo op het blote oog al een achttal Pelgrims lopen, een aantal die ik op de weg van Madrid waarschijnlijk ook wel zal tegen komen. Alleen moet ik daar wel driehonderd kilometer over doen om er zoveel tegen te komen.

Waar ik mij ook op verheug is dat ik nu in de lente op pad ga, en de natuur nog in bloei is. Ik hoop dat ik dit ruimschoots kan vast leggen op het witte doek, en Jullie ermee van kan laten genieten. Op het moment dat ik dit schrijf is het in Madrid al 20 tot 25 graden, en dat is toch wel een temperatuurtje wat bij mijn past.

Het contact met het thuisfront zal niet veel anders zijn dan met andere meerdaagse wandelingen. Elke dag even laten weten hoe het met mij gaat, en ik stuur elke dag op een bepaald tijdstip een of meerdere foto’s naar de digitale fotolijst in onze huiskamer. Wat er tegenwoordig toch allemaal kan.