Over één week begint voor mij een nieuw avontuur, want dan ga ik beginnen aan de Camino Madrid. Deze week ga ik mijn rugtas inpakken, en wat ik mee neem is afhankelijk van het weertype wat mij te wachten staat. De vaste lezers hier weten inmiddels wel dat ik een koukleum ben, en dat ik de slaapzak niet zomaar thuis laat en alleen maar de lakenzak mee neem die bijna niets weegt. Dus dat blijft een aandachtspunt tot op het laatste moment.

Het gaat om 500 gram minder meenemen en dan kou moeten lijden als de nachten koeler zijn. Durf ik dat risico te nemen want een goede nachtrust is zo belangrijk als je onderweg bent… Op het moment is het 27 graden overdag en 10 graden voor de nacht. Wat ook mee telt is dat wij 11 nachten verblijven in een hotel, hostel of appartement, en de overige nachten in een Albergue. Bij een herberg kun je er op gokken dat ze dekens hebben, en dan is het lakenzak plus deken.

Zoals je al in eerdere Blogs hebt kunnen lezen, ga ik deze keer niet alleen op pad. Na mijn zoekertje bij het Genootschap van Sint Jacob, is Harriet op mijn pad gekomen. Deze Camino gaan wij Samen en toch apart doen. Overdag ieder zijn eigen ding en in de middag en of avond, elkaar weer ontmoeten.

Ik weet nu al dat Harriet sneller loopt dan ik, dus zij heeft altijd een backup van “Rianne komt er nog aan.” En als ik niet kom opdagen, weet ik dat zij op onderzoek uit gaat. Een veilig gevoel op deze eenzame Camino!!

Ik ben meer het type van “Ik zie het onderweg wel.”… Harriet wil het allemaal geregeld hebben… een regeltante zeggen wij hier in Oss. En zodoende is alles geregeld en voel ik mij een Luxe Pelgrim. Toch komt het mij deze keer goed uit, want ik heb op het moment best wel wat fysieke problemen met mijn knie, enkel en achilleshiel.

Ik kan het nu niet riskeren van “Ik zie het onderweg wel”. En als je van tevoren weet, ik moet nu van A naar B en daar is mijn bedje gespreid, dan loopt dat een stuk ontspannener. Dan weet ik waar ik naar toe moet werken, en kan ik daar bij wijze van spreken de hele dag over doen. Genoeg tijd hebben om onderweg te genieten van de natuur, en in mijn geval ergens lekker gaan zitten schrijven over alles wat er zoal op mijn pad komt.

Door het geregel van Harriet en het feit dat zij een aardig woordje Spaans spreekt, is zij in contact gekomen met ene Antonio van het Camino-Genootschap van Madrid. Zij vroeg of ze daar een Credencial (Pelgrims paspoort / Geloofsbrieven) met eerste stempel kon ophalen. Het kantoor is eigenlijk dicht op vrijdag, maar nu wilde die man speciaal voor ons naar het kantoor komen.

Harriet heeft een uur met Antonio zitten appen, en nu komt hij zelfs naar de Iglesia de Santiago die om 10 uur open gaat. Antonio is dan speciaal voor ons daar, voor het Credencial en de stempels.

Antonio stuurde ook nog onderstaand, een up to date lijstje met alle overnachtingen bij Albergues onderweg. En daar zijn wij natuurlijk heel erg blij mee… Dit lijstje ga ik ook zeker delen op andere Camino groepen, want er zijn veel Pelgrims benieuwd welke Albergues open of gesloten zijn.

Voorlopig zijn Harriet en ik met zijn tweetjes onderweg… maar het zou zo maar kunnen dat wij met drieën op pad gaan. Ik heb namelijk op tweede Paasdag Marianne ontmoet. Zij was op internet op zoek naar info over Camino de Madrid, en kwam zodoende op Rianne Blogt terecht. En daar las zij dat ik eind april naar Madrid af zou reizen, om deze Camino naar Sahagún te gaan bewandelen.

En dat was ook haar planning, en zodoende wilde zij mij graag zo snel mogelijk ontmoeten om wat ideeën uit te wisselen.

Marianne heeft ook al wat Camino ervaring en wilde in vergelijking met de Camino Francés, waar het erg druk is met Pelgrims die naar Santiago de Compostela wandelen, nu een pad waar het rustiger is. De enige voorbereiding die zij tot nu had gedaan, was een klein routeboekje kopen waar de etappes in beschreven werden. Ik heb haar onze planning gegeven en ze ging proberen om tegelijkertijd met ons in Madrid te zijn.

Dat zou mooi zijn… Nog één week te gaan!!