Mijn eerste Zwijmel vanuit Spanje

Het plan was goed om op deze manier te gaan Zwijmelen, en dan een week verslag er in te verwerken. Maar het werkt niet… Ik heb er geen tijd voor!!! Ik dacht gewoon wat kopiëren en plakken “that’s it”. Maar dan moet ik de foto’s nog gaan uitzoeken.

In dit verslag wat al gepland stond is dus al gepubliceerd, zonder de foto’s en daar blijft het bij. .. Veel te veel tekst… Ik weet het, en dit zijn nog maar twee dagen. Laat staan dat ik van een hele week hier neer kopieer.

Willen Jullie mij volgen? Doe dat dan op Rianne van Leur’s reisblog. riannes.reislogger.nl

Mijn eerste weekverslag is een feit en ik ben nog geeneens een week op pad. Maar ik wil Jullie toch even bij praten hoe mijn reis tot zo ver is verlopen.

Woensdagavond… The day before: Ik schiet nog eventjes in de Stress, als een Borrelgast (vriendenclub) mij influistert dat er op de dag van mijn vertrek, Koningsdag geen treinen rijden tussen Nijmegen en Den Bosch. Ik ga meteen op zoek maar kan er niets over vinden. Jan is er van overtuigd dat hij gelijk heeft, om er na twee uurtjes achter te komen dat hij toch ongelijk heeft Pff pff… Jan toch…

Donderdag 27 april: Oss – Madrid

Na een goede voorbereiding is het eindelijk zo ver….

Het is donderdag 27 april… Mijn avontuur in Spanje met de Camino Madrid gaat beginnen, en zo neem ik vanmorgen afscheid van mijn Kitty. Zij brengt mij om negen uur naar het station waar om 09:25 uur mijn trein vertrekt naar Breda en daarna door naar Brussel.

Omdat het koud is trek ik nog even een oude jas aan. Die laat ik straks wel achter in de trein als ik aan kom op Zaventem. Nu geeft het mij de nodige warmte… Er wacht mij een complete verrassing als ik aan kom op het station in Oss.



Een uitgeleide door onze Borrelgasten vriendengroep… Een mooier begin van mijn Camino kan ik niet wensen. Door problemen op het spoor staan wij natuurlijk op het verkeerde perron, maar er is genoeg tijd om naar het goede perron te lopen. Iedereen loopt nog even mee totdat mijn trein vertrekt. Er worden nog twee vlaggetjes in mijn backpack gestoken, ik kan gaan…

Ik ben op weg en reis lekker 1e klas, en ik zit dan ook helemaal alleen in de coupé. Heerlijke rust ik houd daar wel van… In Breda moet ik overstappen en de trein waar ik mee naar Brussel Zaventem reis is overvol. Ik kan nog net de 1e klas bereiken, maar daar houd het dan ook mee op.


Dat wordt staand reizen… De trein is zo vol dat er onderweg bij een staton mensen achter moeten blijven. Ja, als je reist met een grote cello koffer is dat lastig, en zij was niet de enige die achterbleef. Gelukkig stapt meer als de helft uit in Antwerpen, en kan ik toch nog een half uurtje zitten.

Op Zaventem verloopt alles vlotjes. Ik kan meteen inchecken, en daarvoor haal ik eerst de transport tas voor mijn backpack tevoorschijn. Die heb ik geleend van Tilly voor het transporteren van mijn backpack in het ruim van het vliegtuig. Een uurtje later ben ik ook al door de security.

Omdat er een passagier wat aan de late kant is vertrekken we een kwartiertje later dan gepland. Het is een prachtig vliegtuig met de tekst “we fly you to the home of tomorrowland.” Prachtig toch!! Of er turbulentie is of niet weet ik niet, maar het piept en het kraakt bij het opstijgen, het is net een waggelende eend. Maar eenmaal op hoogte vliegt hij als een speer…

De afgelopen dagen heb ik 3x daags een neusspray gebruikt, en ook 1 uur voor de landing nog een laatste keer voordat we gaan dalen. Ik hoop dat het mij zoals in november bij mijn vlucht naar Porto zal helpen, zodat ik niet het gevoel heb dat mijn hoofd uit elkaar barst… Duimen maar… En ook deze keer nergens last van.

Madrid… Van het kwartier vertraging is bij aankomst niets van te merken, en komen wij dus stipt op tijd om 16:45 uur aan in Madrid. Zoals in elke hele grote luchthaven is het weer een hele wandeling naar de bagage hal. Ik ga nog maar even naar het toilet, en daarna is het wachten op mijn backpack.

Een uurtje later zit ik al in mijn taxi op weg naar mijn hotel. Het is 30 graden en in de zon gaat ie over de 40 graden. Abnormaal of niet dan? En ik ben bijna winters gekleed Pff pfff

Ik slaap bij ‘Meetingpoint’, een eigen kamer met douche en toilet. Het heeft iets weg van een gevangenis ofschoon ik daar nog nooit geslapen heb, maar ik bedoel qua grote dan.

Ik installeer mij, en ga daarna eens kijken of ik een hapje kan eten. En dat vind ik op nog geen 200 meter. Ik stap de Hostel uit en sla linksaf… Na 20 meter maak ik deze foto. Achter de boom, is beneden het restaurant waar ik wil gaan eten.

Om daar te komen moet ik een trap slechten. Beneden sla ik linksaf en sta meteen voor het Koninklijk Paleis. En daar recht tegenover de Catedral Santa Maria la Real de Almudenda. Wat een bofkont ben ik… alles zo dichtbij gelegen.

Dus eerst even wat foto’s maken en dan eerst wat eten. “La mesa para uno, por favor” zeg ik op mijn beste Spaans, en zowaar krijg ik een tafeltje voor een persoon. Wat een weertje zeg, het lijkt wel vakantie

Na het eten wandel ik terug naar de Hostel, ik moet tenslotte mijn verhaal nog posten. Een laatste foto van de Catedral…

Het is een heel verhaal geworden maar het was dan ook een lange dag.

Vrijdag 28 april: Madrid – Madrid 10,6 kn

Ik heb niet zo best geslapen in mijn cel ofschoon het een heerlijk bed was, maar er kwamen zoveel indrukken van de reis voorbij, dat ik de slaap maar niet te pakken kreeg. Van de aanwezigheid van een airco heb ik ook weinig gemerkt, zodat ik het raam maar open heb geschoven, en het met 14 graden heel aangenaam was. Maar ook nu kwam de slaap maar niet… 

En daarom ben ik vroeg wakker, neem een heerlijke douche want dat was gisteren niet mogelijk, omdat de douchebak nog afgekit moest worden toen ik hier aan kwam, en dat nog drogen moest. Ik kan hier niet ontbijten dus dat doe ik onderweg naar de Santiago kerk, waar ik om 10:00 uur afgesproken heb met Harriet en Marianne. 


Het is iets van 1, 5 km lopen en ik heb een koffie bar gevonden die om negen uur open gaat, en dichtbij de kerk gelegen is Ik bestel een café Americano, bocadillo en een glas naranja. Ik heb even de tijd voordat ik de andere ga ontmoeten.


Als ik klaar ben wandel ik alvast naar Iglesia de Santiago, en maak daar alvast een foto van, en ga op het muurtje voor de kerk zitten. Er is een drukte van belang want er wordt door werklui een feestlocatie opgebouwd. Zou het iets met de 1 mei viering te maken… Ik heb geen flauw benul, zal het straks opzoeken als ik er nog aan denk. 


Ik krijg een appje van Harriet… De plannen zijn veranderd lees ik. Samen met Marianne hebben ze Antonio al ontmoet, en ze deelt de locatie waar zij nu zitten. En dat is bij de beroemdste chocolateria van Madrid op de plaza San Ginés https://www.spanjevoorjou.com/chocolateria-madrid.html

Hij trakteert ons op de beroemdste churros van Madrid, helaas daar geen foto’s van. Antonio van ‘de Vrienden van Camino de Madrid’ heeft onze Credential ( een Pelgrims paspoort wat je nodig hebt om in een Albergue te kunnen overnachten ) bij. De stempel van Iglesia de Santiago staat er al in. 


Ik heb al een foto van de kerk, dus wat mij betreft kunnen wij beginnen aan onze Camino de Madrid. Ik heb gezegd dat ik wel langs het niet officiële Kilometre Zero punt wil voor een foto. Dit is een stenen plaat in Madrid, en markeert het punt van waaruit de afstanden van de nationale wegen van Spanje worden gemeten. En ook een mooi begin voor ons drieën Harriet, Rianne en Marianne.


En dan kunnen we echt op pad. Antonio doet ons uitgeleide tot het punt waar de eerste gele pijl geschilderd is en dat is een heel eind lopen. En dat valt niet mee met een temperatuur van over de 30 graden, want midden in de stad voelt dat extra zwaar. Hier en daar staan wij stil voor een foto, en dan gaat het weer verder. 

Hierboven de bank van de Netflix serie ‘La Casa di Papel’ Druk verschrikkelijk druk is het… Wat zijn wij blij met deze Antonio want nu hoeven wij geen navigatie of routebeschrijving te volgen. 

Hij loopt samen met Harriet voorop, ik volg in mijn eigen tempo en Marianne is mijn metgezel. Zij is herstellende van een griep en voelt zich nog niet zo goed… Het is prima zo, wij hoeven alleen een blauw en een rood shirt in de gaten te houden, soms wel tweehonderd meter voor ons. En dan komen wij aan bij de ‘Plaza Castilla’.

Direct grenzend aan Plaza Castilla hellen twee torens van glas en staal vervaarlijk naar elkaar. Dit is La Puerta de Europa, Madrids moderne stadspoort. 

Deze torens zullen morgen nog heel lang de skyline van Madrid domineren, alsmede de Quatro Torres zoals ook mijn pension voor vannacht heet. Bij de Plaza de Castilla staat ook het eerste info bord van Camino de Madrid. 

Antonio loopt nog een klein stukje mee totdat de straat af buigt naar de wijk Begoña, want hier liggen onze verblijven voor de nacht. Harriet slaapt aan de ene kant van de straat, en ik moet naar de andere kant. Marianne die nog niets geboekt heeft slaapt bij mij op de kamer. Zo doen wij dat… Ik heb toevallig twee bedden en zij volgt mij en er wordt niets van gezegd. 

Ik ben blij dat ik er ben en al waren het maar 10,8 km… het was loodzwaar. We gaan lekker even douchen, en daarna lunchen wij met ons drieën bij ‘Donde Justo’ 

Zaterdag 29 april: 18,2 km

Voor meer Zwijmels op zaterdag, of als je ook zin hebt om mee te doen ga je naar Natasja van  ’t Pumpke