Wandeling Ut Liegbenkske Febr. 2021

Omdat ik de omgeving van Boxtel een mooi gebied vind om te wandelen, ben ik op Komoot op zoek gegaan naar iets wat bij mij past. Dat kon ik niet echt vinden, en daarom heb ik met de routeplanner zelf een wandeling in elkaar gezet, met als startplaats het dorp Liempde.

Het hart van het dorp is meestal de kerk, en vanaf daar begint dan ook mijn wandeltocht. Ik had eigenlijk gerekend op een mooie zon opkomst, maar meer dan een flauw zonnetje wordt het niet. Ik volg een pad langs de kerk, en via een paar nieuwsgierige bliekers kom ik op het Kerkpaedje. In vroegere tijden was dit vaak de kortste weg naar kerk en dorpscafé.

Het is echt de tijd van het knotten wat er voor zorgt dat alle paadjes kapot gereden zijn, en ik van links naar rechts over het pad zwalk om een droog plekje te vinden waar ik kan wandelen. Via een draaipoortje kom ik in het Dommeldal Natuurgebied. Een gebied wat bestaat uit akkers, weilanden en bosjes langs een sterk slingerende Dommel bij het gehucht Kasteren en Liempde.

Ik volg het pad langs de Dommel, en kom uit bij de brug van het voormalig Het Duits Lijntje... Ik sla rechts af en loop over het spoor naar de andere kant. Voordat ik het spoor verlaat kom ik bij een bankje… het is nog te vroeg om te gaan zitten want ik heb nog geen 2,0 km gewandeld. Daarbij is het nog maar half negen en is het nog wat frisjes. Het bankje wordt ’t Kaasters Liegbenkske genoemd.

Mooie Brabantse tekst: ’t is nie altêd woar wê heerumke prikt

Op weg naar het Natuurgebied De Geelders vind ik weer een Kei Tof Steen…. Normaal fotografeer ik hem en laat hem liggen, maar deze keer gaat het steentje mee naar huis, maar meld het wel op de Facebook pagina van Kei Tof, waar ik deze gevonden heb.

Zie je het steentje liggen in de boom

Natuurgebied De Geelders bestaat uit een afwisselend landschap van hakhoutwallen, loofbos met dreven, populierenbosjes, grasland en akkers. En het is er nat, dus ook hier moet ik van links naar rechts om een droge passage te vinden.

Mijn schoenen Kreun en Steun zijn de laatste tijd behoorlijk op de proef gesteld en hebben alleen maar blubber gezien. Dus worden ze na elke wandeling verwend met een grote beurt, want dat hebben ze dan ook wel verdiend. Onderhoud Wandelschoenen

Onderweg kom ik diverse bankjes tegen, de eerste laat ik nog even links liggen want daar zit ik in de wind. Maar dan kom ik op een mooie windstille plek, met een uit de kluiten gewassen zitbank. Hier ga ik pauzeren, schoenen uit en geniet van mijn zelf meegebrachte Coffee to Go. Het is er muisstil… hoe anders moet dat gisteren op zondag zijn geweest Heerlijk is het er nu!!

Als ik mijn weg vervolg in de bossen van De Geelders, kom ik op mijn wandeling de enige twee wandelaars van deze dag tegen. Ik vind het helemaal prima… een kort gesprekje volgt en de twee heren vertellen mij dat zij bezig zijn met het Brabants Vennenpad. Het was mij al opgevallen dat er een streekpad loopt, want ik kom dan ook regelmatig geelrode bordjes tegen.

Als ik het bos achter mij laat kom ik weer uit bij een spoorwegovergang van ‘Het Duits Lijntje’. Aan de overweg ligt ook Café ‘T Groenewoud… Normaal een plek waar veel fietsers en wandelaars even aanleggen, om te genieten van een welverdiende pauze. Maar nu…

Nu staat de deur wel open… maar de horeca is niet open voor een wandelaarster, die hunkerend is naar een terras waar ze een lekkere cappuccino schenken. Het was meer dan welkom geweest want ik ben inmiddels al drie uurtje op pad. Dus ga ik verder en kom weer in een zuidelijk liggend gedeelte van het Dommel dal terecht. Ook hier is het weer behoorlijk drassig op het pad waar ik eerst een klein vennetje passeer, en ik even verderop langs een smal pad langs de Dommel wandel.

Als ik de Dommel weer achter mij laat kom ik bij Stilte-tuin De Eschdonck. Een heerlijke plek om te verblijven, al mag het wel een opknapbeurt hebben. Maar als het moet zijn zoals op de website staat, vind ik dit een plekje om te koesteren. Maar al ziet het er nu wat troosteloos uit, toch vlei ik mij hier neer en geniet van mijn lunch… Wat een prachtige plek!

Als ik nog maar een viertal kilometers hoef te wandelen, zie ik links van mij aan de horizon de kerk van Liempde al weer. En voor mij uit een boerderij met twee ooievaarsnesten in de tuin. Het ene is bewoond en Pa en Ma zijn thuis.

Natuurlijk moeten ze wel even op de foto… en ik ben niet de enige die dat doet, want een eindje verderop staat een vogelaar met een camera op statief, en een richtmicrofoon. Ze willen net gaan paren verteld hij mij… ik kan daar niet op wachten, ik moet verder.

Ik wordt echt op mijn wenken bediend vandaag met verscheidende bezienswaardigheden, zoals het  Het Groot Duijfhuis met een bijzondere duiventoren uit 1661. Er gaat een pad achterlangs de duiventoren die bij de Dommel uit komt. Hier staat een bankje op een mooie uitzichtplaats… kijk ik naar links zie ik Liempde liggen, en kijk ik naar rechts de boerderij. Prachtige plek hier voor een pauze.

De boerderij zelf werd omstreeks 1556 verbouwd. De Vlaamse schuur is in of kort na 1525 gebouwd daarmee de oudste van Nederland. Langs dezelfde weg staat ook een dwarsdeelschuur uit 1750, dergelijke schuur werd gebruikt als graanschuur

.

Lees hierboven hoe ze deze schuur gebouwd hebben

Verder op mijn tocht zie ik twee bruine Belgische Trekpaarden in de wei staan. Wat een prachtige dieren zijn het toch. Ik ga er ook elke keer naar toe als ik ze zie, praat en aai ze even.

Foto rechtsboven zie je in de verte ook nog de ooievaars.

Aan deze weg die parallel aan de Dommel loopt kom ik ook nog een schaapskooi tegen. Ik zie wel wat schapen, maar de meesten zijn vanaf november bij melkveehouders ondergebracht lees ik, tot dat het weer tijd is om te gaan begrazen, en dat is vanaf 1 april. Hopelijk kom ik volgende keer de schaapskudde een keer tegen als ik onderweg ben in dit gebied.

En dan kom ik bij het Sint-Janspontje, een trekpontje om de Dommel over te steken. Tot nu toe deed ik het altijd met een brug, maar nu ben ik de pontbaas. Eerlijk gezegd, het is mijn eerste keer dat ik dit doe. Natuurlijk tref ik het niet en ligt het pontje aan de overkant. Dat is ook nog eens zwaar trekken, het valt best tegen maar het werkt gelukkig en dan heb ik dat ook eens meegemaakt.

Als ik terug ben in Liempde heb ik er 15,2 km op zitten, en vind ik dat een mooie wandeling gepland en gewandeld heb. Heel afwisselend en met vele plekjes waar ik graag nog eens terug kom. In lente en/of zomer zal het er ongetwijfeld veel mooier uit zien. Nu kijkt het nog wat troosteloos en geeft het weinig kleur in de foto’s die gemaakt zijn.

Deze Wandelroute vind je op Komoot: Wandeling Liempde door het Groene Woud