Wandeling De Blauwe Kamer Juli 2020

Vorige week donderdag ging mijn wandeling helemaal de mist in, en dat wilde ik vandaag herstellen. Op Komoot heb ik zelf weer een route in elkaar geknutseld. Ik kijk kan altijd op een kaart waar een beetje de routes lopen, en dan knoop ik de diverse wandelpaden aan elkaar.

Vandaag zat ik op diverse Klompenpaden, op een NS wandeling,  op de Grebbepadlinie, op het Maarten van Rossumpad, op het Romeinse Limespad, het Trekvogelpad, en de LAW2 en LAW4. Vanmorgen wandelde ik klokslag 07:00 uur vanaf het parkeerterrein bij Station Rhenen, richting de brug over de Nederrijn. Van Neeltje… wist ik dat ik door de uiterwaarden richting Opheusden moest, dat kon dus niet verkeerd gaan deze keer.

Ook vandaag op de vroege morgen… wat is het toch heerlijk stil als ik hier in mijn uppie wandel. Ik zit nu op het Romeins Limespad en kom langs een heuse Wachttoren van de Romeinen. Na het pad door de uiterwaarden kom ik op de Rijnbandijk, en volg ik die richting Opheusden. Hier moet ik het veerpont over richting het natuurgebied De Blauwe Kamer. De route die ik uitgezet heb gaat natuurlijk de verkeerde kant op, tegen het verkeer in…. Welk verkeer om 08:00 uur in de morgen… ik ben dus eigenwijs en volg mijn navigatie en kom gelukkig niemand tegen. Maar Oh oh wat is het hier toch mooi…

Natuurlijk gaat niet alles van een leien dakje wat ik had kunnen weten met al dië stront op mijn pad. Tientallen Konikpaarden… Eerst denk ik, mijn pad buigt af en ze blijven mooi op afstand… maar nee het pad draait juist die kant op, en ik kan er niet langs.

Lieve hemel, daar ga ik niet langs!” schiet er door mijn hoofd als ik plotseling oog in oog sta met al die Konikpaarden. Het zweet breekt me zowat uit! Zojuist vond ik ze nog prachtig en maakte ik mooie foto’s, maar nu vind ik ze bedreigend en doe ik snel een stapje achteruit. Ik moet dit pad volgen… een alternatief is er niet, dus ga ik op mijn gemak rustig pratend tussen de paarden door…

Veel trokken ze niet van mij aan, zij bleven op het pad… en ik moest er om heen. Gelukkig zonder problemen gelukt…. Daarna buigt mijn pad af en zou het naar de vogelkijkhut gaan, maar die is dicht, omdat daar tijdens de Corona afsluiting vogels zijn gaan broeden. Het is daarom niet mogelijk de vogelkijkhut te bezoeken. Daarom vervolg ik mijn pad over De Blauwe Kamer, en ik blijf maar foto’s maken. Ik zie mijn batterij langzamerhand terug lopen, en heb spijt dat ik mijn powerbank niet heb mee genomen. Ik zal maar een beetje zuiniger aan doen…

Als ik mijn ronde over De Blauwe Kamer volbracht heb, gaat het over de Grebbedijk richting de Grebbeberg. Het wordt steeds warmer maar ik doe mijn wandelvest niet uit, overal hangen er waarschuwingen voor de eikenprocessierups. Ik kom in een heel ander natuurgebied, met vooral bos, en het gaat hier veelal lichtjes omhoog. Ik kom uit bij de militaire begraafplaats Militair ereveld… van De Grebbeberg. Buiten de grasmaaiers en bladblazers vandaag, heerst hier normaal een serene rust.

Ik steek de Grebbeweg over en heb even moeite om hier het juiste pad te vinden, maar samen met mijn app kom ik er wel uit. Wat een prachtig bos… het pad gaat naar het uitzichtpunt, waar ik een prachtig uitzicht heb over het gebied waar ik zojuist gewandeld heb. Hier kijk ik bovenop De Blauwe Kamer…. sssss wat mooi.

Over smalle paden met varens verlaat ik langzamerhand de Grebbeberg, maar het laatste lastige stuk gaat over een trap naar beneden… gelukkig maar!! Want ik heb ze niet geteld maar het zouden er 260 moeten zijn, ik geloof het achtermekaar!! Het zijn er veel heel veel…

Beneden gekomen sta ik op de Cuneralaan en gaat het rechtsaf de Nederrijn volgend richting Rhenen. Als ik bij de brug kom kan ik al rechtsaf voor een kortere route ( 14.5 km ). Maar ik ga nog een stukje rechtdoor over het fietspad tot aan de Cunera toren. 

De Cunera toren was vandaag zowat het middelpunt van mijn wandeling, want deze 80 meter hoge kerktoren is dominant aanwezig op vele foto’s als je hier door de uiterwaarden wandelt. Elke 2e en 4e zaterdag is er een Torenbeklimming , maar of ik daar nog de puf voor had gehad na deze 17 km lange wandeling betwijfel ik ten zeerste.

Met een voldaan gevoel rijd ik weer huiswaarts…

De Link op Komoot: Van De Blauwe Kamer tot Grebbeberg