In een bed wat aanvoelde als thuis, (alleen lag er nu iemand anders naast mij) heb ik heerlijk geslapen. De dag ontwaakt… het zonnetje schijnt en het is hier muisstil, dat herkennen Natalie en ik niet. Ik woon aan een druk verkeersplein, en Natalie heeft een tuin die vogels uitnodigt om te komen eten en waar s’morgens de vogeltjes fluiten, de haan kraait en de ezel balkt.

Om 08:00 wordt ons ontbijt gebracht, en wij smeren dan ook meteen voor onze lunch. 

De tas wordt gepakt en om 09:00 uur brengt Peter ons naar de Geulhemmer watermolen: Geulhemmermolen. Van hieruit starten wij het Krijtlandpad, en niet zoals de meesten wandelaars doen, vanuit Maastricht.

.De eerste etappe zou nagenoeg vlak moeten zijn is onze gedachte, en dat klopt ook als je vanuit Maastricht zou vertrekken. Maar wij starten 8 km voor Maastricht. Het gaat meteen omhoog en deze route past ons als in een jasje gegoten, want wij wandelen over de ‘Route des Vins’, een Wijnwandeling dus. Wij zijn dan ook heel benieuwd wat ons te wachten staat.

Als wij een bocht om komen is het pad afgezet met roodwit lint, en zijn er 4 touwen gespannen. Het blijkt dat het hier militair oefenterrein is, de Belgische en Nederlandse para’s zijn hier aan het oefenen met abseilen. Links is een diepe afgrond… Op mijn vraag of wij hier mogen passeren, antwoordt mijn navigatie Miep “sla hier linksaf.” Nou echt niet, dat gaan wij niet doen.

Verderop wordt nog een keer duidelijk aangegeven dat wij ons op militair terrein bevinden, en dat er niets aan de hand is als wij maar op de gebaande paden blijven. Ik heb mijn navigatie app aan staan, maar het pad is zo goed bewegwijzerd dat dit eigenlijk niet nodig is.

Via mooie paden en parken komen wij steeds dichter bij Maastricht. Maastricht, de stad van het zuiden, de stad van de Maas, de stad van de Romeinen, de stad van Rieu, en de stad van Sint Servaas.

Wij komen uit bij de achterkant van het Centraal Station van Maastricht, en lopen via de voetgangersbrug naar de voorkant van het station. Hier worden wij via een mooi glas in lood ‘Welkom’ geheten.

Ik had verwacht dat wij nog de gezellige terrasjes bij het vrijthof, aan zouden doen. Maar wij slaan voor de brug linksaf en gaan de Maas volgen waar wij ook langs het ‘Bonnefante’ museum wandelen. Tijd voor een bezoekje zit er niet in, wij moeten verder.

Bankjes langs de Maas nodigen ons uit om hier te gaan zitten, en te genieten van het zonnetje en een strakblauwe lucht. Maar niets is er vrij totdat Natalie denkt dat zij het gevonden heeft bij een kunstwerk wat wij tegen komen. Maar met die korte beentjes gaat dat echt niet lukken.

Wij volgen nog steeds de Maas en hebben waardevolle ontmoetingen, met mede Krijtlandpad wandelaars, die net als wij vandaag gestart zijn. Hier in de uiterwaarden brand de koperen ploert ongenadig, en er geen schaduwplekje te vinden is.

In de verte zien wij schapen lopen, en ik denk dan meteen “die zijn van Janine” (boer zoekt vrouw) maar die is in geen velden of wegen te bekennen. Wel zien wij bij de schapen een herder, of is het misschien een landloper op een bankje liggen.

Laat dat nu het bankje zijn wat wij voor ogen hadden om te gaan zitten, maar dat gaat niet gebeuren want hij is in diepe slaap.

In Oost Maarland eindigt onze eerste etappe, en wij gaan ter afsluiting nog een etappe biertje drinken. Daarna rijden wij terug naar onze B&B in Aalbeek, waar wij zo rond 16:00 uur aankomen.