Op de kop af tweeënhalf jaar geleden maakte ik kennis met Angelique, die net als ik plannen had om de Camino Francés te gaan lopen. Wij hebben toen diverse keren de N70 Wandeling gewandeld als voorbereiding op onze Camino, en tijdens deze wandelingen ontvouwden zich toen onze plannen.

Angelique vond het maar moeilijk om alleen aan deze tocht van 780 km, van Saint Jean Pied de Port naar Santiago de Compostella te beginnen. Daarom spraken wij af dat we de eerste 100 km samen zouden wandelen tot aan Estella.

Samen maar toch apart… Bijvoorbeeld s’morgens samen vertrekken vanuit de Albergue, en dan overdag ieder haar of zijn eigen plan trekken, om elkaar in de middag weer te ontmoeten. Ik vond het prima, zeker de eerste dagen…

Het was fijn om op die manier zes dagen met elkaar op te trekken, maar in Estella scheidde toen toch echt onze wegen. Ik wilde op Dag 8 in Estella een rustdag nemen, en Angelique zou op mijn rustdag verder trekken. Het was de laatste keer dat wij elkaar zagen op deze Camino.

Door Corona en andere strubbelingen kwam het er niet van, om nog eens samen te gaan wandelen. Maar vandaag na 2,5 jaar was het dan zo ver… Een lunchwandeling bij het Bomenpark . Het was een hartelijk weerzien…

Wat was het leuk om elkaar weer te zien na zo’n lange tijd… het was echt veel en veel te lang geleden. Wij hebben elkaar dan ook maar eens flink geknuffeld, wij hadden het beiden echt nodig. Onze bedoeling vandaag was om 1 a 2 uurtjes te wandelen om daarna een hapje te eten bij het Bomenpark restaurant.

Tijdens het wandelen ging het natuurlijk grotendeels over onze Camino van 2019, en over plannen om dezelfde Camino de Francés in een ander jaargetijde nog eens over te doen. Die plannen heb ik voor 2023 en Angelique gaat dat dit jaar al doen, want zij vertrekt volgende maand weer richting Saint Jean de Port. Ik ben stik jaloers…

Na de wandeling en Lunch namen wij afscheid, en gaan voor haar vertrek nog een keer wandelen op de N70.