Dat is wat ik voel. Ja, zeker het doet pijn, mijn overweging om te stoppen met motorrijden. Een hobby die ik veertig jaar heb beoefend, en een belangrijk deel van mijn leven. Er waren veel hoogtepunten, en gelukkig maar weinig dieptepunten. Van de acht motoren die ik in die 40 jaar heb gereden, was er maar eentje bij die ik Total los reed. Maar zelf was ik oké, ook bij andere onschuldige valpartijtjes, nooit iets gebroken of wat dan ook letsel. Een van de vele hoogtepunten. Wij hebben ontzettend veel gezien van Europa, en hebben er veel goede vrienden aan over gehouden.

Dus alleen maar leuke dingen meegemaakt, maar waarom dan STOPPEN? 

Het fanatieke is er van af. Ik ben niet meer die fanatieke motorrijdster die ik vroeger was. Reed ik bijvoorbeeld in 2006 nog 15000 km per jaar, nu haal ik de 1500 km amper, en dat is te weinig voor een toermotor die mijn Honda Goldwing in feite is. Het is nu 6 mei, en morgen ga ik er pas voor het eerst dit jaar mee rijden. Het is toch niet normaal om die motor met dit prachtige weer niet aan te raken. Maar ik weet zeker dat ik morgen helemaal zit te genieten als ik weer aan het toeren ben. Maar het veranderd niets aan mijn besluit om te gaan stoppen met mijn hobby, het zal zeker geen jaar meer gaan duren.