Een bijzonder Wandel jaar

Omdat mijn twee wandelmaatjes en ik er niet op gerust waren, dat wij drieën ingeloot zouden worden voor de 100^ste Vierdaagse van Nijmegen, besloten wij om ook de Vierdaagse in het Spaanse Marbella te gaan wandelen. Het werden twee Vierdaagse marsen in 2016, want het lot was ons gunstig gezind.

In Nijmegen liep ik de 4 x 40km, maar dit jaar was het voor mij de zwaarste Vierdaagse ooit. Waar het dan aan lag? Ik had goed getraind,  dezelfde schoenen, alleen de voeten créme die ik preventief smeerde was anders. De eerste dag had ik 4 blaren, de tweede dag 5 waarvan eentje voor tien telde. Ook op de derde en vierde dag blaren Pffff. Op de derde dag zat ik er helemaal doorheen, en werd mijn rugzak de laatste 10km door een wandelmaatje gedragen, en kwam ik als een zombie over de finish. De laatste dag heb ik overleefd op Ibuprofen. Opgeven zat er niet in, je laat je wandelmaatjes immers niet in de steek. Het was vierdagen pijn lijden en afzien maar met zijn drietjes hebben wij deze zware klus geklaard.

Heel anders was de Vierdaagse in het Spaanse Marbella waar ik 4 x 20 km liep, de helft minder in km en we hoefden nu ook niet midden in de nacht op te staan. De start was om 09:00 uur, tel er vijf uurtjes bij en was je om ± 14:00 uur weer terug in Marbella. Daarna was er nog alle tijd om wat te drinken op een terrasje, of om wat te zwemmen op het dakterras van het hotel. Allemaal heel relaxed, deze 4Daagse. Minder in kilometers wil niet zeggen dat het een fluitje van een cent was, want hier moest vier dagen geklommen worden, waarbij de zevenheuvelen van Groesbeek maar puistjes zijn. De beklimmingen tot wel 282 meter gingen soms over steile ezelpaadjes, waarbij je halverwege toch wel effe moest rusten voordat je weer verder kon. Daarbij was het ook nog eens warm met temperaturen boven de 25 graden. Je wandelde door prachtige parken en resorts, en als je helemaal boven was, zag je ook nog eens prachtige vergezichten.

Het hele evenement was voortreffelijk georganiseerd, goede bewegwijzering, politie die paraat was om te begeleiden bij het oversteken, een bezemwagen, ambulance, en blarenbehandeling bij de finish. Blaren die ik gelukkig niet had, want mijn voetjes zagen er nog perfect uit.

Na vierdagen wandelen kwam dan eindelijk de Via Gladiolo in zicht, en was er de uitreiking van de Gladiool en kreeg iedereen de wel begeerde Marbella4DaysWalking medaille.

Maar je kunt niet ver genoeg reizen om je collega’s te ontvluchten, want ook hier kwam ik een collega tegen, en wel Henk Honders. Henk is werkvoorbereider op het bedrijfsbureau. Ook Henk heb ik menig peentje zien zweten tijdens deze prachtige maar zware wandeling.

Het was het allemaal meer dan waard en de organisatie verdiend het gewoon, dat wij volgend jaar weer in Marbella aan de start staan, en gaan dat ook zeker doen. De reis voor volgend jaar is al weer geboekt.