Ga naar een receptie of er staat wel een schoteltje met olijven. Kom bij vrienden voor een etentje en bij het aperitief krijg je olijven. Ze zijn zwart en groen, met of zonder pit… met of zonder kruiden.. “Olijven”… Je houd er van of je verafschuwt ze. Bij mij heeft het ook heel lang geduurd tot dat ik ze lekker ben gaan vinden. Ik kan mij een etentje met vrienden herinneren in de jaren zeventig, van de vorige eeuw. Wij kregen spaghetti en het stikte van de zwarte olijven. Nee, dat was niet ons ding… Brrr als ik er nu nog aan denk, echt niet lekker.

Toch kwam er een ommekeer al heeft dat nog enige tijd geduurd. Het was nog steeds in de vorige eeuw, toen mijn schoonouders in Spanje gingen overwinteren. Twintig jaar lang gingen wij de Kerst, cq Oud en Nieuw vieren bij mijn schoonouders, en dan kan het niet anders of er staan olijven op tafel, zitten ze in salades… je zou er een olijven complex aan over kunnen houden… dus?? Nou nee ik vond het maar niets. Maar ik bleef het proberen… Ze moesten toch wel lekker zijn dacht ik dan.

Want als ze je ze op de markt ziet liggen in allerlei geuren en kleuren, in allerlei olieën of azijnen… dan moet je er wel van gaan houden. En dat deed ik, waarschijnlijk heb ik op een gegeven moment de juiste gevonden. De aanhouder wint, dat zie je maar weer…  en nu… nu kan ik ze niet meer laten staan.

Ik ben er wel kieskeurig in geworden, en koop ze liever niet als ze in glazen pot verpakt zitten. Want van een olijf  verwacht je een stevige bite, en ik vind… dat als de olijven zwemmen in een glazen pot, dat ze dan zo zacht en week worden.. Ik koop ze het liefst zelf, want ik wil ze van tevoren kunnen proeven… Kitty, mijn partner denkt er mij een plezier mee te kunnen doen, om ze af en toe voor mij te kopen. En meestal is haar keus niet de mijne… zij houd er niet van. Zij gaat af op het advies van de verkoper, wat dus vaak ook niet de mijne is.

Over smaak valt nu eenmaal niet te twisten.

Nu heb ik laatst heerlijke olijven geproefd bij het Camino Info Café, van Joyce en Luisa, twee vriendinnen van ons… Natuurlijk vraag je naar de herkomst, en wat blijkt… het zijn grote Griekse olijven, zittend in een een grote glazen pot met een stevige bite. Ik ben dus overstag gegaan…  en heb deze gigantische glazen pot gekocht, bij de Lidl bij ons in de straat.

Maar Zeshonderd gram… hoe krijg ik dat ooit op is de vraag.