Nog een drietal weekjes en dan sta ik weer aan de start van de Nijmegense 4Daagse. Het zal een heel andere editie worden dan voorgaande jaren, voor Silvia mijn vaste wandelvriendin en mij althans. Want voor het eerst in onze 4Daagse historie… lopen wij niet samen maar apart van elkaar. Het is mijnerzijds een bewuste keuze omdat ik een maand later aan mijn Camino Francés begin.

Daarom staat Silvia aan de start voor 4 dagen 40 km/dag, en ik ga proberen elke dag 30 km te doen. Allebei gaan wij bewust alleen van start, want zo zeggen wij, “Samen weten wat we aan elkaar hebben”. Oftewel, wij zijn zo op elkaar ingespeeld… dat wij behoorlijk door lopen in een zelfde tempo en geen al te lange pauzes nemen.

Maar ik ga Silvia wel uit zwaaien de eerste dag. Voor één keer sta ik dan twee uurtjes eerder op, reis met haar naar Nijmegen en wuif haar uit. Zij start twee uurtjes eerder, dus kan ik nog ergens gaan ontbijten, voordat ik op pad ga. Maar dus alleen op de eerste dag….. de andere dagen blijf ik twee uurtjes langer in mijn nestje liggen.

Wij hebben een ding afgesproken, en dat is dat wij samen gaan finishen…. Jullie kennen ongetwijfeld het verhaal van “De wedstrijd van de Haas en de Schildpad”. Zo iets verwacht ik ook van Silvia de Haas en Rianne de Schildpad… Silvia legt er immers een moordend tempo op, en Rianne lijkt meer op een schildpad, die alle tijd van de wereld er voor neemt. Maar op de vrijdag heb ik ergens gelezen, moet de Haas 12,5 kilometers meer afleggen dan de Schildpad. En zo verwacht ik… dat ik zelfs op Silvia de Haas moet wachten ergens tussen Molenhoek en Malden.

Mijn voorbereiding voor deze 4Daagse, ziet er voor mij heel anders uit dan voorgaande jaren. Ik heb er namelijk helemaal niet voor getraind. Oei… zonder te trainen een vierdaagse lopen, is om moeilijkheden vragen… Toch??                                                            Ik ben er helemaal niet mee bezig geweest, want al mijn aandacht ging uit naar mijn Camino… Mijn weg… mijn pad naar Santiago de Compostella, en daarvoor heb ik tot nu toe een kleine zeshonderd kilometer gelopen vanaf januari. Maar nee… ik heb dus niet getraind voor de 4Daagse.

Mijn intentie om deze 4Daagse te lopen is ook heel anders. Ik kan mij de Vierdaagse van 2016 nog heel goed herinneren, toen opgeven geen optie was. Toen had ik 16 blaren en wilde koste wat kost, samen met mijn wandelmaatjes over de finish. Deze keer ga ik niets forceren, en gaat het niet… Jammer dan… en haak ik af om mijn wandelreis van 800 km niet in gevaar te brengen. Nog 26 dagen tot de 4Daagse en 66 tot mijn Camino de Santiago… het begint op te schieten…