Toen ik aan mijn voorbereidingen begon van het Peerkepad, had ik niet kunnen bedenken dat het een heel ander pad zou worden. Door Corona liep ik tegen allerlei obstakels op, die er voor zorgde dat ik mijn pad, het ‘Alternatief Peerkepad ging noemen’.

Het bleek de juiste benaming te zijn, als je bedenkt dat er nogal aanpassingen nodig waren om van Wittem naar Tilburg te wandelen.

Zoals Jullie hebben kunnen lezen had ik op internet een GPX bestand gevonden van het Peerkepad. Achteraf denk ik dat deze niet geheel juist moet zijn geweest. Dat merkte ik aan de hand van het lezen van het boekje wat uitgegeven is door de bedenkers van het Peerkepad.

En dat heb je als Pelgrim echt nodig om dit pad te kunnen bewandelen.. Het kan ook aan de app liggen waarop je het GPX bestand gebruikt heb ik ergens gelezen, maar van deze materie heb ik niet zoveel verstand.

Maar er was een duidelijk verschil tussen het routeboek en de route op mijn app. Geen levensgrote verschillen, maar hier en daar werd er wel vanaf geweken. Het begin van Wittem naar Berg a/d Maas klopte nog wel, maar daarna werd het een echt Álternatief Peerkepad’.

Oorspronkelijk was de route Berg a/d Maas – Bree – Bocholt – Achelse Kluis.

Maar door negatief reisadvies voor België werd het Berg a/d Maas – Susteren – Sint Odiliënberg – Roermond ( en met het OV naar Eindhoven en Leende). Hoe alternatief wil je het hebben.

Maar wat maakt het uit? Ik wil wandelen en ik speel in op het gene wat er op mijn pad komt. Daar geniet ik van en is het niet linksom, dan maar rechtsom.

Vaak zat ik s’avonds dan ook te puzzelen en moest ik mijn route aan passen. Mijn route is er niet minder mooi door geworden, want zodoende liep ik een gedeelte van het Pieterpad van Susteren naar Sint Odiliënberg. Ik liep dit stukje Pieterpad tegengesteld en had de meest bijzondere ontmoetingen met Pelgrims onderweg op dit pad. Dat was mij anders niet overkomen.

En als kers op de taart de Basiliek waar ik anders nooit voorbij zou zijn gekomen.

Als ik kijk naar bovenstaande foto waan ik mij in een ander land. Zo mooi…

En dan was er nog het Kasteel Wolfrath wat niet te bezichtigen is voor buitenstaanders, maar waar ik zo maar toegang kreeg en hartelijk verwelkomd werd door de Kasteelheer en zijn vrouw (beheerders)

Om weer terug te komen op het Peerkepad wilde ik naar de Achelse Kluis op de grens van België – Nederland. Dus toen ik met het openbaar vervoer van Roermond naar Eindhoven, en van Eindhoven naar Leende was gereisd, kon ik verder met mijn Alternatief pad. Op weg naar de Achelse Kluis zag ik in het hart van het pittoreske Leenderstrijp, een Meer dan een eeuw oud… kruidenierswinkeltje.

Dus eigenlijk kan ik gerust zeggen, dat Mijn Alternatieve Peerkepad mij de meest onverwachte mooie momenten heeft gegeven, waar ik enorm van genoten heb.  Een Camino lopen dit jaar zat er niet in, maar deze tien dagen onderweg zijn…  waren een waardige vervanger. Het was voor mij

op mijn Alternatief Peerkepad.