Dag 35 Fillobal – Samos 13,8 km. ( Zaterdag 05-10-2019 )

Het was mijn bedoeling de 10e aan te komen in Santiago de Compostella. Dat gaat jammer genoeg niet lukken… mijn lief moet iets langer wachten, en ze heeft al zo lang gewacht. Gelukkig gaat het beter met mij… ik lust weer een cerveza, het wijntje smaakt weer. En ook het eten gaat steeds beter.  Door mijn ziektedagen ben ik achterop schema geraakt, en dat is niet zo maar in te halen.

Fillobal is maar een klein gehucht, maar de Albergue en de ernaast gelegen Bar zijn perfect. Ook mijn ontbijt vanmorgen laat zich smaken. Ontbijten kan van 07:00-08:00 uur, maar ik moet echt wachten tot na achten voordat ik op pad ga. Ik moet nog een stukje dalen en omdat het met Steun niet lekker gaat, is het belangrijk dat ik niet mis stap.

Ook vandaag is het maar een bewolkte en frisse ochtend, en gaan we weer via landbouw weggetjes en boeren gehuchtjes, en over boeren erven. Je zou hier maar wonen. In Triacastella moet ik de keus maken welke route ik ga nemen. Kies ik voor rechts loop ik door mooie valleien en is mijn route 8 km korter. Wel aan te bevelen natuurlijk, maar ik kies toch voor de lange versie naar het Benedictijnse klooster uit de 9e eeuw in Samos, (niet te verwarren met het Griekse eiland Samos).

De prachtige locatie, tussen Triacastela en Sarria, is voor velen al reden genoeg om deze plaats te bezoeken. Een rustig stijgende route over grindpaden en zandweggetjes leidt naar deze magische plek. Het bergachtige landschap ligt bezaaid met bossen, piepkleine dorpjes en boerderijen.

Een heerlijke dag en ook grotendeels alleen op pad. Het begint rustiger te worden op de Camino Frances, zo lijkt het… maar de meesten vandaag kiezen voor de kortere route. Vanaf het moment dat je moet kiezen… Linksaf alternatief of  Rechtdoor orgineel, gaan de meesten voor de kortere rechtdoor versie.

In het begin gaat de route  grotendeels langs de LU-633, de weg naar Samos. Daarna gaat het gelukkig  weer het bos in over prachtige paadjes.     

                                                                                                            Het loopt niet altijd even lekker langs een autoweg, maar gelukkig zijn ze voor de pelgrim, vlonders aan het aanleggen tussen de vangrail en de afgrond. Toen ik nog maar net linksaf was geslagen, werd ik ingehaald werd door twee Aziaten. Het bleken twee Japanners te zijn die net als ik het klooster in Samos willen bezoeken. Lange tijd lopen wij samen op en communiceren in steenkolen Engels met elkaar. Zij slapen in het Monasterio klooster vertellen ze tegen mij, en dat is tegenover mijn Albergue.

Hun tempo lag te hoog voor mij, dus op een gegeven moment liet ik ze gaan. Ik had er eigenlijk een video van moeten maken, want ‘Naga’ waarmee ik het meeste in gesprek was, had een soort van pilotenmuts met van die zijflappen. Bij elke stap die hij zette gingen die zijplappen de lucht in. Het toverde een glimlach op mijn gezicht, want ik dacht “zo meteen gaat ie de lucht in.”.

Vanaf de aankomstroute kunnen pelgrims het dorp met haar majestueuze klooster al zien liggen, voordat zij de afdaling naar Samos maken.

Aan de achterkant van het klooster ligt mijn Albergue, niet in het klooster zelf want dat kan dus ook zoals de Japanners mij vertelden. Voor 18 euro heb ik weer een eigen kamer om weer eens een keer goed te slapen. Ik ben er om 13:00 uur, ga eerst even lunchen… Onderweg naar het restaurant kom ik de Schotse Amarell, Deense Eva en de Amerikaanse Damara tegen. Zij willen ook gaan lunchen, dus ga ik met hun mee. Ze vertellen dat zij net als de Japanners in het klooster overnachten, maar het gaat pas om 14:00 uur open. Dus eerst maar wat eten…

Na de lunch ga ik rusten en alvast een begin maken met dit Blog. Ik heb nog de tijd tot 16:30 uur want pas dan is de rondleiding in het klooster.

Een prachtig klooster, en ik heb nogal wat foto’s gemaakt. Straks zal ik thuis de documentatie er bij moeten nemen, want de rondleiding was in het Spaans. Samen met de Japanner Haga bracht ik eerst een bezoek aan de kloosterwinkel voor een stempel in onze paspoorten, om daarna de rondleiding in het klooster te gaan doen. Voordat wij gaan koop ik eerst nog een reep chocolade… Lekker voor straks op mijn kamer… troostvoer maakt gelukkig!!

Twee stempels dus vandaag, maar deze van Monasterio de Samos is wel bijzonder vind ik, want die heeft niet iedereen.

Het was een rondleiding in het Spaans en wij moesten natuurlijk bij de gids blijven. Maar dat jaartje Spaanse les, bleek niet voldoende voor mij om bij de les te blijven, dus bleef ik wat achter. En zo kon ik mooie foto’s maken zonder dat er anderen op de foto stonden. Wij mochten ook niet in de tuin komen, maar Rianne zou Rianne niet zijn om toch te proberen om daar ook wat foto’s te maken. En dat lukte totdat ik gesommeerd werd om mij weer bij de groep te voegen.

Na de rondleiding ga ik eten bij het restaurant om de hoek van mijn Albergue. Alles is vandaag op een kleine loopafstand… Klooster, Albergue en restaurant in een straal van 150 meter, lekker gemakkelijk. In het restaurant tref ik een Duitse pelgrim, waarmee ik afgelopen week al verschillende keren een praatje mee heb gemaakt. Ik vraag of ik erbij mag komen zitten, en dat vind zij prima, hoef ik niet alleen te eten. Ze verteld dat dit al haar zesde Camino is, en haar tweede Camino Francés.

Ik moet mijn eerste Camino nog voltooien, maar weet nu al dat er meer zullen volgen, ook al gaat het niet van een leien dakje. De afgelopen dagen ging het allemaal niet zo lekker, maar nu voel ik dat het beetje voor beetje weer de goede kant op gaat. Ik kan weer met smaak eten, en als ik terug ben op mijn kamer, laat de chocoladereep die ik in de kloosterwinkel heb gekocht, zich zo goed smaken dat ik hem helemaal heb opgegeten!!

Morgen gaat het weer verder naar Sarria…