Voorafgaand aan een wandeling is het altijd de vraag, “wat zal ik aandoen vandaag.” In de winter niet zo’n groot probleem want dan is het een wandelbroek en draag ik mijn merino wollen vest van Camino Comfort en een T-shirt van hetzelfde materiaal. Deze bovenkleding kun je eigenlijk in alle seizoenen dragen, maar als de zon volop schijnt gaat het vest natuurlijk uit.

In de zomer wordt het een heel ander verhaal, zo ook afgelopen zondag. Het zou een broeierige dag worden, en het had de hele nacht geregend. Als je dan door het natte gras en door een bos loopt, weet je dat je nat wordt… ook al schijnt de zon volop.. Dus had ik een wandeling uitgekozen waarvan ik dacht dat er niet teveel hoog gras zou staan. En een bos met brede lanen hoeft ook geen probleem te vormen dacht ik vooraf.

Ik had gekozen voor een korte broek die ik ook wat langer kan maken. Meestal draag ik hem met opgerolde pijpen. Daarop droeg ik een poloshirt, dus de schouders bedekt. Natalie waarmee ik de wandeling van zondag maakte had gekozen voor een lange broek met een T-shirt.

De wandeling die ik had uitgekozen voerde door het natuurreservaat De Geelders, wat weer onderdeel is van Het Groene Woud. Net als de vorige keer op 22 februari, startte ik bij de kerk van Liempde. Maar de wandeling leek in de verste verte niet op die van februari. Toen was natuurlijk alles grauw en grijs en was er geen blad aan de boom, in het loofbomenbos te bekennen.

Dat ‘De Geelders’ een heel nat gebied is viel mij toen al op. Maar nu herkende ik dat pad met links en rechts… al dat water, totaal niet terug. Nu lag het verscholen in al dat groen.

Stilstaand water en broeierig… Ja hoor, daar komen ze op af die kleine etters die je hele wandeling kunnen verzieken. En dat deden ze dan ook.

Althans mijn wandeling want Natalie had nergens last van. Ons wandelgemiddelde ging ineens een heel eind omhoog achterna gezeten door zoem zoem muggen. Had ik nu maar een lange broek aan gehad, en het liefst ook nog mijn vest. Nog nooit ben ik zo lek gestoken als nu… ben ik dan echt zoo lekker vraag ik mij af.

Op mijn armen, benen en dan vooral in mijn knieholtes, en in mijn nek. Wat een jeuk… gek wordt je er van. En toen ik thuis kwam en mijn poloshirt uit deed, zelfs door de stof heen gestoken. Op mijn rug gestoken op een tiental plekken, en dan nog op mijn schouder een bult van 5 cm doorsnee.

Thuis heb ik alles behandelt en langzamerhand verdwijnen de bulten weer uit mijn leven. Bij een volgende wandeling doe ik mijn afritsbroek weer aan, en liefst iets met lange mouwen. Maar wat moet je… als je net als ik zo lekker bent, dat ze door de kleding heen steken. Ik weet het even niet meer…

Misschien is het raadzaam om voortaan eerst de Muggenradar te raadplegen. Het kan je een hoop muggenleed besparen, en mocht je een muggenplaag ontdekken dan moet je het daar zeker even melden.

r