Sommige dingen kun je beter uitbesteden… en dat hadden wij beter nu ook kunnen doen. Vorig jaar hadden wij met de buren afgesproken, om de zieke haag te vervangen door een schutting. Het ging maar om 5 meter dus dat konden wij best zelf.

Nu hebben wij een buurvrouw met een uitgesproken mening, met meestal ideeën die eigenlijk onmogelijk zijn. De buurman heeft daarop weinig inspraak, dus daar begon het al mee. Dat het voldoende privacy moest bieden, daar waren wij het gelukkig wel over eens. Maar ook dat heeft grenzen… want hoger dan 2 meter mag wettelijk niet!!

Ik nam het initiatief om tot een voor beiden haalbaar idee te komen. Maar in corona tijd naar materiaal gaan kijken is niet zo eenvoudig. Dus heb ik op internet gezocht en een adres gevonden waar ik het online kon bestellen. Ik maakte een berekening voor wat wij nodig hadden, voor een schutting van 5 meter lang en 1,90 m hoog. Dit was op 19 april en een week later kon het bestelde hout al bezorgd worden.

Daar was ik erg blij mee want dan konden wij meteen aan de slag. Twee drie dagen werk en de schutting kon al klaar zijn, was mijn gedachte. Een tuin die open ligt met de buren… Ik vind het maar niks. Wij zijn niet nieuwsgierig, de buren ook niet. Maar ik hoef niet te weten wat voor vlees ze in de kuip hebben… en ook niet op de barbecue bedoel ik dan.

Eind april had die schutting er kunnen staan, mits ik niet een dag later na de bestelling op 19 april, van de ladder was gevallen. Lees Engeltje op mijn schouder. Weg plannen… Het werk bleef acht weken stil liggen.

Genoeg tijd om te dromen en dat deed ik dan ook… ik was er constant mee bezig. Als ik het initiatief niet had genomen, waren er geen plannen en was er geen hout. Ik was er zo mee bezig dat ik raar ging dromen.

Vooral die palen in de grond baarde mij zorgen en ik droomde dat het niet ging lukken met die grondboor. Dan maar graven met de schop, nou dat had ik beter niet kunnen doen want ik kwam in een gangenstelsel uit, en zat ik plotseling in een hele grote ruimte onder het huis van de buren.

Joop onze buurman van jaren geleden en al jaren geleden overleden, was een “Help mijn man is Klusser.” type. Een grote bende was het, want al zijn spullen om te klussen lagen in die ruimte onder het huis.

Gelukkig werd ik toen wakker…. Wat een rare droom, gewoon omdat je er overdag zo mee bezig bent dat het in de nacht ook nog door maalt in je hoofd.

In mijn verhaal komt de buurman niet voor zullen Jullie denken. Maar die was er wel, maar die heeft ook wat problemen met zijn gezondheid en loopt bij de fysio. Dus hij was maar half… ik was maar half, maar dat is samen één!! Maar om een schutting te zetten moet je met tweeën zijn…

Acht weken na mijn val, was ik voldoende hersteld om mijn uitgedachte plannen in de praktijk te brengen. Ook de buurman was in staat om te helpen, dus hé hé eindelijk konden wij van start!!

• 

• 

• 

In mijn familie zitten bouwers, en daar heb ik in het verleden toch wel wat van opgestoken. Dus een grondboor gehuurd, gaten geboord wat niet van een leien dakje ging. Langs een lijntje werken zodat alles in een lijn stond, en palen waterpas zetten. Ik deed het maat en zaagwerk, de buurman plaatste de planken.

En zo stond in twee ochtenden een pracht van een schutting. Er moet alleen nog een afdeklat boven op de schutting geplaatst worden. Een afdeklat die ik vergat te bestellen, en die bij ons in de buurt nergens aan te komen is. Dus op internet gekeken en gevonden in Barneveld , niet bij de deur.

Maar geen probleem, want ik combineer het met een Klompenpad wandeling daar in de buurt. Ik neem een zaag mee, zodat ik ze meteen op lengte kan zagen zodat ze in mijn auto passen.

Vanaf nu besteed ik voortaan alles uit zodat ik niet meer raar hoef te dromen…

.