De afgelopen zeven dagen schreef ik over mijn ziek zijn op de Camino, nu precies 3 jaar geleden. Waar het aan gelegen heeft is voor mij nog steeds een raadsel… een bacteriële infectie, oververmoeid, een bacterie in mijn drinksysteem, het zijn allemaal mogelijkheden.
Het begon na mijn verblijf in León en pas 12 dagen later en 154 km verder, ging het weer enigszins wat beter met mij.
Na mijn laatste ziekte dag / en rustdag, ging het geleidelijk beter met mij. Toch heeft het zeker nog een week geduurd voordat ik dat weeïge gevoel in mijn maag kwijt was. Maar wat was ik blij dat mijn diarree over was, want dat was toch het ergste om mee te maken als je onderweg bent.
En als je je zo miserable voelt, vraag je toch echt af wat je hier dan op zo’n Camino doet. Mijn broer zegt altijd “een Pelgrim moet lijden” En als dat de eis is om een goede Pelgrim te zijn, heb ik daar zeker aan voldaan. De drijfveer om door te gaan was natuurlijk de steen voor Frans, die ik bij mij had om neer te leggen bij Cruz de Ferro.
Het ziek zijn op een 800 kilometer lange voetreis eiste natuurlijk zijn tol, wat ik kon zien aan de riem om mijn broek op te houden. Ik kon zowaar enkele gaatjes overslaan, en staat elk gaatje symbool voor 1200 gram gewicht verlies.
Waar ik het ook aan kon merken, dat was aan mijn conditie… want daar was niets meer van over. En was het elke dag zwoegen op weg naar een volgende overnachting. Zeker toen ik mij niet top voelde, reserveerde ik mijn overnachting. Normaal doe ik dat niet, maar nu dus wel. Want als er geen plek voor je is, en je dan nog 5 km verder moet, naar het volgende dorp terwijl je hondsberoerd bent, is dat ook geen pretje.
Ik heb het overleefd en weet dat ik een doorzetter kan zijn als het van mij gevraagd wordt. En dat is toch fijn om te weten, want volgend jaar ga ik weer op pad. In het Blog Besluiteloosheid wist ik nog niet welke Camino het ging worden, maar ik heb de knoop doorgehakt en het wordt Camino de Madrid. Maar daarover later meer…
Rianne Blogt 
Diep respect dat je de camino in zo’n omstandigheden hebt gelopen, echt. Ik vind het ongelofelijk!!
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel Lola😊… Op je vraag naar aanleiding van Jou Blog. Ik kan niet reageren😳🤔
LikeLike
Ik wens het je zeker geen tweede keer toe hoor !
Fijn weekend en groetjes.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb er van geleerd, al wil dat niet zeggen dat het mij niet meer overkomt. Op tijd rusten en niet al te grote afstanden, al is dat op Camino de Madrid een hele uitdaging om het zo uit te dokteren. Jij ook een fijn weekend, en bedankt voor het meeleven 😊
LikeGeliked door 1 persoon
Hier een diepe buiging!
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel hoor😊😅
LikeLike
Ik wist het vantevoren, maar als je het verhaal leest voel je toch wel opluchting dat die ellende voorbij is. Niet de tocht natuurlijk want daarvan heb ik veel moois voorbij zien komen!
Geweldige prestatie 💪👍
LikeGeliked door 1 persoon
De diaree was over… maar je bent zo leeg zonder ook maar een beetje energie. Gelukkig kwam ik na mijn laatste ziektedag, in het volgende plaatsje de Schotse Amarill tegen. En in de dagen daarna 3 Japanse mannen waar ik het goed mee kon vinden. En dat leid weer af. Vanaf nu ga ik vooruit kijken naar Camino de Madrid. Toch weer leuk om daarover te schrijven. Het zal nog even moeten wachten wat ik geniet nu aan de Spaanse Brava😎🥵
LikeLike
HEERLIJK🌞😎🥂🍕, dat is geweldig even genieten aan de Spaanse Costa. Veel plezier samen met je lief!!!
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel😎😎Even bijtanken Ria. Wandelsandalen meegenomen maar verder dan zwembad en strand ben ik nog niet gekomen. Het is nu 11:00 uur en al 28 graden, dus ook vandaag geen wandeling😅😅
LikeLike
Geweldig, dat is dus vakantie! Lekker doen waar je zin in hebt👍
De busreis ook goed verlopen?
LikeGeliked door 1 persoon
Ja hoor, om de twee uur een stop van 30 a 45 minuten en dan stipt op tijd weer verder.
LikeLike