Voor mijn tweede etappe, startend in Nuland heb ik zwager Chris weten te charteren om mij daar naar toe te brengen. Omdat ik het liefst zo vroeg mogelijk op pad ga, pikt hij mij om 08:15 uur op. Het is maar een klein kwartiertje rijden.

Vanaf het punt waar mijn vorige etappe eindigde ( Bushalte tegenover Julia Bar en dichtbij Motel Nuland), ga ik weer verder en volg weer de rode pijl en schelp, en zo vervolg ik mijn Camino Brabant pad op weg naar Veghel.

Ook op dit pad zal het nog wel een en al herkenning zijn, want als je zelf in deze omgeving van Brabant woont, zit het er dik in dat je er al eens eerder geweest bent. Maar goed een Pelgrim moet niet zeuren, Ik loop onder de rijksweg door richting het kerkdekske, wat ik in de verte al zie liggen. Bij het Kerkdekske bord sla ik linksaf en ga dit prachtig smal pad volgen.

Nu in de winter is het pad kaal, maar in de zomer wuift aan de linkerzijde de vele mais je tegemoet. Vinkel kreeg pas in 1900 een eigen kerk. Voor die tijd liepen de Vinkelaars over het smalle Kerkdèkske naar de kerk in Nuland, een wandeling van ongeveer een uur. Tegenwoordig kan die wandeling, die ontelbare keren door duizenden kerkgangers is gemaakt, weer helemaal nagelopen worden. Het in onbruik geraakte pad is namelijk weer begaanbaar gemaakt.

In de beschrijving van de tweede etappe heb ik gezien dat er niet veel horeca onderweg is. Na 8 km is er wel een theetuin bij Atelier Achteraf, maar in deze tijd van het jaar zijn die niet open. Als ik op pad ben pauzeer ik standaard om het uur, en neem dan 10 a 15 minuten pauze. Dus na een kilometer of vijf is een bankje altijd welkom.

Dat bankje komt maar niet, dus kijk ik even op de bankjesapp… het gemak dient de mens. Even verderop wacht mij een picknick tafel, maak een korte pauze en dan gaat het verder naar Atelier Achteraf waar een stempel te halen is.

Die hangt onder de carport, even stempelen, werp een blik in de tuin en dan gaat het weer verder. Mooie paden worden afgewisseld door lange polderwegen, het zijn niet de mooiste dingen om te fotograferen. Maar een foto van een bruggetje over de Leijgraaf is dan een welkom object.

Na 10 km ligt er weer een stempel klaar bij een Mariabeeld boom. Hier ben ik al diverse keren langs gewandeld, maar nu stop ik er voor de stempel die in een koker achterop de Camino Brabant paal is geschroefd. Hij zit in een plastic zak zodat de stempel niet vochtig wordt. Ik plaats de stempel in mijn Pelgrimspaspoort, en daarna gaat alles weer terug in de koker en schroef hem dicht.

Het is nog een klein stukje naar Kasteel Heeswijk waar ik altijd bij de Barones op bezoek ga. Ik had van de week nog geïnformeerd of zij er was, maar helaas zijn ze tot 31 januari aan het verbouwen. Vervelend want nu kan ik niet op de thee en is er ook geen stempel, dus als ik er langs loop maak ik deze mooie foto’s.

Wat een prachtig Kasteel is het toch… maar ik moet verder, want ik wil bij Cafe de toren in Dinther een lange pauze nemen. Via een Boerenlandpad wandel ik richting Heeswijk, en kom net voor het bord Heeswijk-Dinther weer op de doorgaande weg uit. Hier gaat het rechtsaf en is het ongeveer nog 1 km wandelen naar de kerk.

Bij een kruisbeeld zie ik een mooi plekje om even te gaan zitten, eventjes een boterham eten en een selfie maken zodat Jullie weten dat ik het ben die aan de wandel is.

Bij de kerk van Heeswijk kan ik ook een stempel halen. De Wilibrorduskerk is niet meer als zodanig in gebruik, maar de Mariakapel is nog wel te bezoeken. Maar ik kan de stempel niet vinden waar ik ook kijk.

Dus wandel ik verder naar Dinther waarvan ik zeker weet dat de Sint Servaaskerk voor alle parochianen van Heeswijk en Dinther nog in gebruik is. Dan zal de stempel ook wel wat makkelijker te vinden zijn.

Tegenover de Sint Servaas is de Torenstraat en café de Toren ligt iets verderop in de straat. Het is een paar minuten over half twaalf als ik het café binnen stap. Ik bestel een cola vraag op ze erwtensoep hebben, maar helaas bij deze horeca… hebben ze net als bij de Majorca bar van de 1e etappe geen erwtensoep. Een keur van andere soepen hebben ze wel en ik ga voor een rode curry kokos soep, daar wordt ik beslist warm van.

En het allerbelangrijkste… ik doe mijn schoenen uit, en dat vinden mijn vriendjes Kreun en Steun geweldig. Gewoon lekker relaxed… Ik heb alle tijd en heb volgens Komoot al bijna 13 km gelopen, dus nog iets van 8 km. Mijn bus vertrekt om 14:25 uur dus ik heb nog even…

Mijn soep krijg ik overigens pas na een half uur, die moest beslist nog gemaakt worden dat kan niet anders. Als ik hem dan op heb, maak ik mij dan ook meteen gereed om te vertrekken… Op naar Veghel!!

Ik laat Heeswijk Dinther achter mij, en bij de brug over het riviertje de Aa richt ik mijn blik nog even op de kerk van Sint Servaas. Op weg naar de Kildonkse molen wandel ik over de ‘Boterweg’ en kom ik langs de Familie Verkuijlen. een grote groenten en fruitteler. Dat zegt Jullie waarschijnlijk niets, maar alle zomerkoninkjes van AH komen hier vandaan.

De vele honderden lange rijen van bakken met aardbeien planten staan er nu troosteloos bij, maar vanaf mei juni moet je hier echt een kijkje nemen als je er toch langs wandelt..

De horeca bij de Kildonkse Molen is in deze tijd van het jaar (1 november tot 1 april) alleen op zaterdag en zondag geopend. Dus ook hier alleen wat foto’s en weer verder. Vanaf hier is het nog 4 km.

De kerk van Veghel domineert aan de horizon, via eindeloze wegen komt deze maar langzaam dichterbij. Na 18,6 km zie ik dan de betonnen Camino Brabant paal. Ik vind hem prachtig, maar af is hij pas als het aantal nog te lopen kilometers er op staan vind ik zelf.

Een andere blikvanger kom ik na 19,4 km bij de spoorwegovergang van het Duits Lijntje tegen. Een verkijker die ik toch even moet uitproberen, en ja hoor hij werkt.

Na 20,6 km kom ik bij de Sint Lambertuskerk, het eindpunt van deze 2e etappe. Ook hier is de stempel in de Mariakapel te vinden. Om 14:00 uur wandel ik naar mijn bushalte 500 meter verderop.

Voor mijn terugreis heb ik vooraf gekeken wat er mogelijk is, om met het OV van Veghel naar huis (Oss) te reizen. Ik heb twee mogelijkheden want bus 157 en bus 305 rijden via Veghel en Uden van Eindhoven naar Oss. Ik neem bus 157 want die is het dichtst bij het eindpunt van deze etappe.

De volgende keer? ga ik hier verder met etappe 3. Het was een heerlijk wandeldagje zonder al teveel problemen. Waar ik wel last van had, was dat ik maar niet warm kon worden. Ik ben een koukleum en vandaag was het um nou net niet. Gelukkig hoef Ik maar een half uurtje te wachten op de bus, dus begin ik alvast aan dit Blog te werken.

Om 15: 20 ben ik thuis…