Zo heet het matras wat wij nu hebben, een pocketveren matras. Dus een heleboel kleine veren bij elkaar, die er voor moeten zorgen dat wij heel comfortabel liggen, en dat wij s’morgens ook weer uitgerust op staan. Nou is dat na 4 weken nog steeds niet het geval, en hoe die pocketveertjes ook hun best doen? Het houdt niet over. Misschien waren wij wel een beetje verwend met onze waterzak, waar wij 15 jaren lang op hebben gelegen. Je kunt appels en peren niet met elkaar vergelijken, en zo is het ook met een waterbed en een pocketveren matras. Als je ging liggen op het waterbed, lag je meteen goed en werden alle lichaamsdelen goed ondersteund. Daarnaast voelde het ook nog eens behaaglijk warm aan. Ik ben een koukleum, en vind het nu, als ik in mijn nieuwe bedje ga liggen Brrrrrrr koud. Dat pocketmatras voelt als ik in bed kom, nog kei hard aan en kan mijn lig maar niet vinden. Maar ik merk dat als het bed de temperatuur aan neemt van mijn lichaam, dat het een stuk comfortabeler gaat liggen. Dus het is alleen het begin wat nog het probleem geeft. Het is een kwestie van wennen zeggen ze, maar na 15 jaar lig ervaring op een waterzak weet ik inmiddels wel, dat het nog wel even gaat duren voordat ik weer prinsheerlijk kan genieten van mijn warm nestje.