Dinsdagavond werd op RTL8 de film The Girl Like me uitgezonden. Een film uit 2006 van het waar gebeurde verhaal over Gwen Araujo, geboren als Edward Araujo Jr, een Transgender tiener die in 2002 op 17 jarige leeftijd op gruwelijke wijze door 4 jongens werd vermoord. Vermoord omdat ze anders was. Zij voelde zich al op jonge leeftijd een meisje, terwijl ze als jongen geboren was. Vermoord omdat de jongens waarmee ze gevreeën had, er achter gekomen waren, dat ze niet als meisje was geboren..

Voor mij was dit verhaal heel confronterend, omdat haar jeugd zoveel leek als op dat van mij. Het was, of ik mij zelf zag, met dien verstande dat Gwen wel als meisje naar school ging. Dat was in mijn tijd, en dan heb ik het over eind jaren vijftig, begin jaren zestig, Gods onmogelijk. Ik zat bij de Fraters van Tilburg op school, gewoon als de jongen die ik moest zijn. Ik was immers geen meisje zei mijn moeder, en het hoofd van de school die het daar roerend mee eens was, stuurde mij naar een psychiater die zoals ik al eerder vertelde, mij er wel eens van af zou helpen. Ik was beslist in een gesticht of gekkenhuis beland als ik het openlijk had door gezet.

Gwen voelde net als ik de drang om zich te kleden als een meisje, lippenstift opdoen. Ik tekende zelfs met lippenstift, borsten op mijn lichaam om maar enigszins op een vrouw te lijken. Net als Gwen voelde ik de vertwijfeling, en de schaamte tegenover de eigen familie. Gwen had het nadeel dat ze verliefd werd op jongens, haar gevoel zei immers dat ze een meisje was. Het was een dappere meid, een onschuldige puber, die vast besloten was om zich te presenteren aan de buitenwereld. Het is haar dood geworden….Ik heb ontzettend zitten huilen bij deze film, zo nabij heb ik alles ervaren…..een film die een diepe indruk heeft achter gelaten.