Dag 1: Gestart om 05.45 uur …. Finish om 15.00 uur.

Half vier werd ik door mijn partner gewekt, want hoewel de wekkerradio hard stond sliep ik er door heen. Als ik toch die schat van mij niet had…. Na de persoonlijke verzorging en het insmeren van mijn voetjes, was ik er helemaal klaar voor. Voor mij stond de 98^e 4Daagse op het programma, beginnende met Dag 1.

Elke keer trap ik er weer in en sta ik op het verkeerde perron, maar bij de 4 Daagse is het dus aan de andere kant. Gelukkig waren er een paar heren, die deze slaperige dame even de juiste kant op stuurden. Daar kwam ik het vrouwtje van de bakker tegen, mijn buurvrouw van jaaren geleden. Nu weet ik dat zij, Wilma ook al jaren de 4Daagse mee loopt. Voor mij een reden om te vragen of ik met haar en vriendin Jacqueline, mee mocht lopen. Na jaren alleen gelopen te hebben en altijd maar prestatie gericht te zijn, tijd om te gaan genieten en het kalmer aan te doen.

En genoten heb ik…. Het is een hele happening om door Nijmegen te wandelen, en uitgewuifd te worden door de duizenden studenten die een feestje te vieren hebben. Vandaag stond er een interview op het programma door Omroep Gelderland…. Zij rekende er op dat ik op de splitsing van de 40 en 50 km, een vijftiental kilometers verderop om 08.30 uur zou zijn. Dus tijd om een beetje te lanterfanten was er niet bij. Maar oponthoud  is er altijd wanneer je naar het toilet moet en zo’n 20 minuten in de rij moet staan. Op een gegeven moment werd ik gebeld en zei de filmploeg dat zij ons wel tegemoet zouden lopen. Het werd een interview waar ik helemaal tevreden mee was, zoals ook de uitzending in het Vierdaagse Journaal.

Na afscheid genomen te hebben van de omroep, kon ik eindelijk pas gaan genieten. Genieten van de vele kinderen langs de kant met allerlei versnaperingen. Genieten van de vele Muziekskes langs de kant. Genieten van de vele duizenden mensen die urenlang alles en iedereen aan moedigen. Er waren wel wat pijntjes in mijn linker voet. Maar ach, ik weet niet anders…… dat is al jaren zo, het blijft een probleem voet en daardoor toch weer een klein blaartje.

Maar morgen staan wij er weer en gaan Wilma, Jacqueline en ik weer op pad.

Groetjes en tot morgen

Rianne