Dag 2: Gestart om 06.25 uur …. Finish om 15.48 uur.

Half vier werd ik door mijn wekkerradio gewekt, niet omdat ik toen op moest staan maar omdat ik hem verkeerd had in gesteld. Half vijf moest dat zijn…Het lukt nog niet echt hé? … dat opstaan bedoel ik.

Het werd een warme dag, met heel veel kippenvel momenten.Dat laat starten? Ik vind het maar niks, constant moet je op letten dat je niet op de hakken loopt van een ander, en anderen op die van mij. Ik hoorde vandaag over een asfalt allergie…ik dacht dat dit duiden op  op wandelaars die een heel stuk binnendoor liepen om zo een bocht af te snijden. Maar nee hoor dit was geen grap, dit bestaat dus echt. Het zijn rode plekken op de achterkant van het been, veroorzaakt door de hitte van het asfalt….. Weer iets geleerd. Er wordt constant geapplaudisseerd door de vele toeschouwers langs de kant van de weg. Ik weet niet wat zwaarder is, meedoen of uren langs de kant zitten en wandelaars aan moedigen. Op de momenten dat er geen toeschouwers of muziekskes waren, kwam ik in actie en begon te zingen want anders wordt het al gauw een dooie boel. En daarna valt de rest vanzelf wel in. Het sloeg wel aan, dus morgen gaan wij daar mee verder.

Het is natuurlijk altijd weer leuk om door Wijchen te wandelen, maar het is erg moeilijk om met iemand af te spreken. Zo zou de dochter van Wilma ergens in het centrum staan. Voor ons is dat haast niet te doen, je wordt er erg moe van om zo maar ergens te blijven staan.

TIP 1 Voor die gene die volgend jaar ons komen aan moedigen “Ga lekker ergens zitten waar het wat rustiger is….. Neem een viertal stoelen mee… Sta voor ons op, zodat wij even heerlijk onderuit kunnen.”   

In Wijchen kwam ik een muziekmaatje tegen die ook mee liep, en helaas was zij door over verhitting problemen al uit gevallen. Ik zelf merkte ook al dat ik blaar had gelopen, en mijn rechter scheenbeen begon te irriteren, als gevolg van een overbelasting. En daar ben ik als de dood voor. Ik heb ooit eerder een ontsteking gehad van het scheenbeen vlies en dat is bijzonder pijnlijk en het duurt maanden voordat het weer over is.

Daarna ging het verder richting Beuningen, Weurt en naar Nijmegen. Overal vele toeschouwers die soms al vanaf 8 uur s’morgens langs de kant staan om aan te moedigen…… Chapeau hoor!!! En daar tussen stond ook de dochter van Jacqueline met haar zoontje. Een hele verrassing voor oma was dat. En hier hadden ze het wel goed begrepen, want wij mochten gaan zitten en kregen heerijke broodjes aangeboden. Dus was er tijd voor blaren behandeling…

En dan komt Nijmegen, en dat is elke dag weer een nieuwe intocht. Allerlei buurten maken er één groot feest van, met als de kers op de taart het centrum van Nijmegen wat roze kleurt…. Hier stond mijn broer Hans met Frank op mij te wachten. Even wat gepraat en toen was ik al weer aan de finish van de tweede dag.

Daarna nog een afzakkertje bij de Vereniging aan het Keizer Karelplein. Wat ik ook binnen een uur na de finish deed, was het drinken van een Recovery drink. Die nam ik al voorbereid mee, ik hoefde er alleen nog water bij te doen. Dit is voor een sneller spierherstel. Topsporters gebruiken het ook, en de Vierdaagse  is zeker topsport.

In de avond is het dan tijd om jezelf weer wat op te lappen. Eerst naar de massage, en vandaag ook nog naar de EHBO post in Berghem om mijn blaar te laten behandelen. Jacqueline had het onderweg al netjes af geplakt, maar het is altijd raadzaam om er even naar te laten kijken. Het was een blaar maar hij zat op een vervelende plek. Er zijn tenminste een paar mensen van de EHBO bij geweest, om te kijken hoe ze het zouden af plakken. Maar goed, dit is gelukt en opgelapt sta ik morgen aan de start voor dag 3.

Dag 3: Gestart om 05:36 uur …. Finish om 15:09. Verslag volgt….

Dag 4: Gestart om 06:11 uur …. Finish om 17:00. Verslag volgt….