Vroeger toen ik nog op school zat, weet je nog wel…. Heel heel lang geleden in ieder geval, dat wel….. was ik goed… en ben ik nog steeds goed in de Nederlandse taal. Schrijven en Bloggen doe ik graag, en als je dat in goed Nederlands doet is dat ook weer mooi mee genomen. Al zullen Jullie mij waarschijnlijk af en toe wel op een foutje betrappen.

Ik was ook heel goed in Engels, misschien toen wel de beste van de klas. Maar als je het in de praktijk niet bij houdt verwatert dat, en sta je weer te hakkelen als je op vakantie Engels moet spreken. Spaanse les heb ik ook een jaar gehad, maar wat is een jaar…. en ook dan moet je het bijhouden, en is een keer per jaar op vakantie in Spanje toch echt te weinig.

Volgend jaar op mijn Camino naar Santiago de Compostella, zal ik toch mijn talen moeten kennen. Al zal het met handen en voeten ook wel lukken, immers in vroegere tijden spraken de pelgrims ook geen woordje over de grens. Maar er gloort hoop voor mij aan de horizon…… want sinds mijn schoonfamilie is uitgebreid met een schone meid uit Puerto Rico, ken ik nu Stephanie die tweetalig is. Haar moedertaal is Spaans maar de voertaal op Puerto Rico is Engels.

Stephanie heb ik uitgenodigd om regelmatig met mij te gaan wandelen. Zo kan zij de Nederlandse taal onder de knie krijgen, en ik kan mijn Engels en Spaans oefenen. Het mes snijdt dus aan twee kanten…..  De eerste wandeling is een feit en vandaag, op een regenachtige koude dag zijn Stephanie en ik, in het Bomenpark in Heesch wezen wandelen. Wij vonden het beiden leuk en het was leerzaam, en nog belangrijker, wij gaan dit vaker doen.