Voorgaande jaren kon ik van mijn wandelschoenen maar moeilijk afscheid nemen. Zeker als ze zo lekker zaten als waar ik nu mee wandel… liep ik er zo lang mogelijk mee door. Ik liet ze gewoon opnieuw verzolen en hup, ik kon er weer een seizoen langer mee lopen. In aanloop naar de 4Daagse van Nijmegen begon ik met trainen en kwam ik in een jaar tot niet meer dan Vijfhonderd kilometer. Voor velen nog een behoorlijke afstand, maar voor een doorgewinterde wandelaar die elk weekend op pad gaat, en ook nog eens een of meerdere vierdaagse gaat wandelen, en daarbij een Kennedy mars en Dodentocht niet aan zich voorbij laat gaan is vijfhonderd kilometer peanuts. Afgelopen jaar heb ik al heel wat meer kunnen wandelen, zeker nadat ik in augustus met pensioen ben gegaan. Nog lang niet zo veel kilometers als wandelvriendin Silvia, die dagelijks wandelt, maar ik sluit dit jaar af met een respectabele 1467 km, waarvan zo’n 1000 km op de huidige schoenen die ik nu draag.

In het begin van dit jaar kocht ik mijn nieuwe Lowa’s ter vervanging van mijn oude, waar ik drie seizoenen mee had gelopen. En nog waren ze prima… tenminste dat dacht ik. Maar je merkt pas hoe slecht ze zijn op het moment dat je ze naast elkaar gaat gebruiken. En dan bedoel ik dat de nieuwe schoenen nog ingelopen moeten worden, terwijl je de oude ( zie bovenste foto ) nog gebruikt voor de wat langere afstanden. Want je kunt ze blijven verzolen, maar het verschil zit hem in de ondersteuning en stevigheid van de schoen.

Op mijn huidige Lowa’s loop ik nog wel even door, maar moet in aanloop naar mijn Camino de Santiago, toch een keuze gaan maken voor een nieuw paar. Ga ik voor dezelfde waar ik 1000 km blaarvrij op gelopen heb, of ga ik voor iets anders. Ik ben er nog niet uit, dit…omdat ik mijn schoenen nu al na 500 km (??) moest laten verzolen. De hakken die van een zachter materiaal waren, waren helemaal naar zijn grootje. Ik vind dat erg snel en ben er mee terug gegaan… Het lag natuurlijk niet aan mijn schoenen maar aan mijn manier van lopen. Ik loop naast mijn schoenen, dat weet ik… maar dan zouden ze juist minder moeten slijten.

Het slijten van de wandelschoenen wordt door meerdere factoren bepaald. Allereerst toch door het aantal gelopen kilometers. De norm ligt toch al gauw op 1500 tot 2000 km heb ik gelezen. Maar veel is natuurlijk afhankelijk van wie die kilometers loopt. Ben je licht of zwaar? Hoe is je loopstijl? Hoe zet je je voeten neer? Loop je veel in de regen of op natte ondergrond? Loop je op asfalt of op onregelmatig terrein? In de bergen of op vlakke grond? Met zware bepakking of zonder?

Ik loop hoofdzakelijk over asfalt en zonder bepakking, maar in aanloop naar mijn Camino loop ik de laatste maanden steeds meer door het bos, en ben ook meer met bepakking gaan lopen. In bovenstaand schema zou ik voor de AB of B moeten kiezen, maar ik laat het toch maar aan de experts over, en ga hun advies opvolgen. Volgende week ga ik naar een Wandel specialist in Horst . Binnenkort kunnen Jullie lezen wat mijn ervaringen zijn bij Het loopcentrum en over mijn keuze van mijn nieuwe Vriendjes, die mij dit jaar gaan vergezellen op de vele kilometers die ik hoop te gaan maken.