Het Virus houd ons wel bezig… langzamerhand wordt mijn agenda steeds leger. Wandelafspraken, lunchafspraken, dineetjes, lang weekend weg… alles wordt afgezegd en of geannuleerd. Een lege agenda… en dat is lang geleden.

Eindelijk tijd om wat af te spreken met vrienden waar we al zo lang geen tijd voor hadden. Het zijn de vrienden die je op een hand kan tellen, en die er altijd voor je zullen zijn, al zie je ze een jaar niet. Maar in de overvolle agenda tijd, worden ze wel eens verwaarloosd. “Ach weet je… die kunnen nog wel even wachten.” Eerst dit maar even… Maar er gloort hoop aan de horizon voor die vrienden, want er hangt een af-streep lijstje met vrienden op het prikbord om daar tijd voor in te ruimen.

En er is tijd voor nieuwe contacten, er zit al wat in de pen waar ik erg naar uit kijk.… Helaas zal dat nog wel even duren. Ik snotter!!

Dus Binnen Blijven is nu de hoogste prioriteit… en dus ga ik met Kitty plannen gaan maken voor op langere termijn. En natuurlijk mijn volgende Camino plannen… dat gaat gewoon door.

Voorlopig ga ik nog maar even verder om mijn agenda te skippen. Die van morgen blijft staan “Rijbewijs verlengen,” Er zijn nu eenmaal dingen die moeten… “Controle afspraak bij de tandarts,” Skippen, dus morgen even bellen anders ligt er van de week een C 90 rekening op de deurmat, en die had ik begin maart al eentje . De wekelijkse repetitie van de Dweilkapel gaat voorlopig niet door. Het Camino filmavondje uitgesteld…

Er zijn er nog een paar waar ik over twijfel… maar die zijn wat later in de maand, of pas volgende maand. En voor de rest zien wij het wel, want je weet niet wat je moet verwachten of  hoe lang dit allemaal gaat duren.

Alleen het wandelen gaat door, dat kan altijd in de buitenlucht… koffie en broodtrommel mee, en de wandelmaatjes op afstand houden… maar dat doen wij dan maar in Ganzenpas.

Komende week gaat het mooi weer worden, hopelijk kan ik dan een begin maken in de tuin. Het liefste zou ik de planten die in het atelier overwinteren, eindelijk buiten willen zetten. Maar daar is het nog te vroeg voor… mei zeggen ze. Dus begin ik maar met de groene aanslag want dat is een doorn in het oog, en als dat gebeurt is… dan ga ik mijn Camino hoekje inrichten. Ik heb zoveel nieuwe spulletjes wat nog allemaal een plaatsje moet krijgen… Zoals deze… ik heb hem nog niet in huis, maar is onderweg!