Dag 9 Torres del Rio – Logroño 20,5 km. ( Donderdag 05-09-2019 )
Ik heb geen haast, maar als er mensen zijn die rond vijf uur aan het rommelen zijn, ben je wel wakker. Het licht is nog niet aan, dus lichten zij zich bij met hoofdlampen of licht van hun smartphone. Wat een gedoe is dat toch…
Maar om kwart voor zes sta ik dan toch maar op. Om 07:00 uur wacht mijn ontbijt, dus alle tijd. De meesten zijn al weg, en ik ontbijt nagenoeg alleen. Toen ik buiten kwam miezerde het een beetje. Er wordt geen regen verwacht, en het wordt maar 21 graden, dus echt wandelweer. Ik heb even naar het hoogte profiel van vandaag gekeken, en er moet weer stevig geklommen worden aan het begin van deze dag. En dat begint al meteen als ik de poort uit wandel, en mijn ontbijt nog maar halverwege is…
Hoogteprofiel vandaag:
Het is bewolkt en maar 15 graden, dus heb ik voor de eerste keer tijdens het wandelen mijn vest aan. Als ik het dorp uit ben gaat het meteen weer naar beneden, en zo gaat het maar door. Bij een verhaal horen foto’s, dus kijk ik ook wel eens om, in de hoop op een mooie zonsopkomst.
Het landschap is vandaag niet zo heel spectaculair, maar heeft ook wel zijn charmes. We komen in het gebied van de Rioja, dus verschijnen steeds meer akkers met wijnranken. Zomaar ergens tussen de wijnboeren staat er een kraampje met heerlijke koffie. Ik ben een van de weinigen die gaat zitten, en koop ook nog maar een banaantje voor straks onderweg.
En dan komt Viana in zicht, het eerste en enige stadje na 10,5 km op de route naar Logroño. In de dalen is het heerlijk, en wil ik het liefst mijn vest uit doen, maar kom je weer hoger is er een snijdende wind. Ook in het stadje staat er een wind die je tot op het bot raakt. Toch ga ik even zitten voor een café, en neem Americano en een bocadillo met omelet.
Na Viana is het nog maar 10 km, maar ik heb het zwaar vandaag. De hele dag zie ik Logroño al liggen in de verte, maar geen een pad wat er rechtstreeks naar toe gaat. Dat het niet gemakkelijk zou zijn met mijn voeten, hadden Kreun, Steun en ik al ingecalculeerd. Maar wij blijven stug doorgaan. Vijf x vier moet er vandaag toch in zitten. De bergen blijven in het zicht, voor, links, rechts, overal zijn ze…dus daar zullen we morgen ook wel weer overheen moeten.
Een minder leuk stuk dient zich aan, het industrieterrein van Logroño, het stinkt hier naar verf… een lucht die ik vaak op het werk ruik bij de spuiterij. Even doorbijten Kreun en Steun want mijn enkel gaat steken. Vanmorgen gestart met een stel Koreanen… dezelfde van gisteren, en ook vandaag een lange tijd met hun opgelopen. De conversatie gaat wat moeizaam, maar toch begrijpen wij elkaar.
En dan zijn wij in Logroño, even dwalen op zoek naar een Albergue waar ik om 12:15 uur aan kom, precies vijf uur gelopen. Mij even installeren, douchen en dan bij de buren even een etappe biertje gaan drinken… een lekkere mini bocadillo en een pinxtos laten zich heerlijk smaken.
En dan ga ik met de voetjes omhoog…Vanavond lekker eten in de stad, en morgen doe ik een korte etappe naar Navarrete.
Logroño
De ansichtkaart voor Kitty:….die ik vandaag wist te scoren, om naar mijn Lief te sturen.
In een stad als Logroño moet je als een Bourgondische meid als ik, toch wel even vertoeven. Oorspronkelijk had ik het plan om hier een dag te verblijven, maar mijn rustdag had ik al in Estella. Daar merkte ik al mijn onrust, om ergens wat langer te blijven. Ik denk dat het beter is om een dag een kortere etappe te doen, en dan heb je een langere rustpauze. Van de hospita die perfect Duits sprak, kreeg ik een kaart mee om in het centrum te komen, en ook voor morgen om de route weer op te pikken.
Op het kaartje stonden ook de vele terrasjes. Tja… waar moet je nu gaan zitten. Er zijn er bij waarvan je denkt, “dat gaat boven mijn budget,” en er zijn er bij waarvan je denkt, “dan kan ik net zo goed naar de friettent.” Maar Ik had er een gevonden… Op de kaart gekeken… en wat tapas besteld. Spicy Patatas Bravas en chicken wings, en daarbij natuurlijk een vino tinto.
De kwaliteit liet te wensen over… veel te veel saus, en bij de chicken wings zat patat waar ik niet op gerekend had, maar die ook nog eens klef was. Dus wat was lekker… de chicken wings, de vino en de café Americano. Volgende keer toch maar weer een pelgrimsmenu nemen.
Super om zo ‘mee te wandelen’.
LikeLike
Fijn dat ik je kan mee nemen op mijn Camino. Ik beleef het nog elke dag. Het was zo bijzonder. Ik ben pas bij Dag 9 maar ben in totaal 45 dagen onderweg geweest. Dus tot het eind van het jaar neem ik je mee in mijn Dagboek.
LikeLike