Ik had vanmorgen de wekker gezet om weer vroeg op pad te kunnen, maar zoals meestal het geval is ben ik ruim daarvoor al wakker. Even buiten kijken… hmm het kijkt maar triestig buiten, maar niettemin ik heb er zin in. Mijn laatste wandeling was vorige week zondag met Toon, het mag dus wel weer…

Volgens de weervoorspellingen vandaag belooft het een mistige ochtend te worden, maar ook dat kan mijn enthousiasme niet bekoelen. Ik ga op pad in de omgeving van Berlicum 20 minuten rijden, dus ik ben er zo. Ik heb op Komoot een wandeling uitgezet in het Aa dal van het riviertje de Aa richting Kasteel Heeswijk en aan de andere kant langs het riviertje terug. Niks moeilijks aan maar gewoon lekker wandelen.

Vanaf het Mercuriusplein in Berlicum vertrek ik om over het Veenpad richting het riviertje de Aa te wandelen. Ik ben nog maar net onderweg als ik een druk op voel komen, aiaiai dat heb ik weer het is ook altijd hetzelfde liedje. Thuis hoefde ik nog niet en nu is het weer raak. Nu kan ik het maar slecht op houden, maar ik kan toch slecht hier in een wijk gaan zitten, dus probeer ik maar ergens anders aan te denken, en maar hopen dat ik gauw het dorp uit ben, om ergens in een bosje te gaan zitten.

Joyce van Camino Comfort had het pas over een schepje om een kuiltje te graven, je behoefte te doen en het weer dicht te maken. Ik ga het van de week bestellen. Het toiletpapier doe ik altijd in een plastic zakje wat ik onderweg ergens in een kliko deponeer. Zo probeer ik de natuur schoon te houden. Houden Jullie het ook op deze manier schoon, ik hoop van wel!! Het loopt in ieder geval een stuk ontspannender als ik dit achter mij heb kunnen laten. Ik kom in het buiten gebied, en zie dat ik niet de enige wandelaar ben, maar wel de enige die het Hertogenpad ( LAW ) volgt, en die gaat door het Aa dal.

Ik wandel door de weides en hoog nat gras, die er voor zorgen dat ik al snel tot aan mijn knieën nat ben. De doodgewone koeien die er staan boezemen mij geen angst in, en ik passeer ze op een rustige manier…. zij zien het gelaten aan en gunnen mij amper een blik. Het blijft een triestige boel, en zo op de vroege ochtend hoef ik ook niet op een zonnetje te rekenen. Een klein beetje zon door de nevel heen brekend kan mooie foto’s opleveren. Een beetje zon op een spinnenweb is mooi om een foto te kunnen scoren. Maar helaas…

Ik kom uit op het landgoed van Kasteel Landgoed Seldensate… wat een mooi bosgebied is rondom de ruïne van het kasteel.

Ik verlaat het landgoed en kom uit op de Assendelftseweg en kom langs een Hoeve met de naam Assendelft… De poort is heel mooi en is het enige wat herinnerd aan vervlogen tijden…

Huize Assendelft
Huize Assendelft was een kasteeltje of speelhuis ten zuiden van Middelrode. Huize
Assendelft is gebouwd op de westelijke oever van de Aa en werd in 1320 al genoemd. Toen
werd nog gesproken van de hoeve Ten Bergulen. In 1512 werd deze verwoest door de
Gelderse troepen onder leiding van Maarten van Rossum.
In 1542 werd het poortgebouw met de nu nog bestaande poort herbouwd. Aan de achterzijde
van het poortgebouw werd aan de oever van de rivier de Aa een kasteeltje gebouwd. Het
kasteeltje werd Delfthuis genoemd omdat de toenmalige eigenaar ‘van Delft’ heette. Later is
de naam Delfthuis verbasterd naar huize Assendelft.
In 1830 werd het kasteeltje nog gevorderd om er troepen in te legeren in verband met de
Belgische Opstand. Het gebouw was slecht onderhouden omdat het meestal verpacht werd. In
1842 werd het kasteeltje gesloopt. Slechts de poort uit 1570 bleef bestaan en deze is nu nog te
bezichtigen. Naast deze poort werd opnieuw een kasteelboerderij gebouwd

Als ik haast bij Kasteel Heeswijk ben kom ik bij een uitkijktoren, ideaal om hier mijn pauze te nemen. Naar boven om een blik op het kasteel te werpen ( is ook te ver om te gooien ) laat ik maar achterwege, met deze mist denk ik niet dat ik daar iets van zal zien. Kasteel Heeswijk is een zogenoemde waterburcht en een pracht van kasteel die ik al meerdere malen een bezoek heb gebracht.

Kasteel Heeswijk…

Na een rondje Kasteel Heeswijk verlaat ik via brede lanen het kasteel en begeef mij op de terugtocht, en volg de Aa deze keer aan de andere kant van het riviertje. Ik kom bij een Voedselbos… Een leuke plek voor een lange pauze zie ik, want er staan twee rieten stoeltjes onder twee dikke eiken. En er is een groot zeil boven gespannen dus wordt ik ook niet nat als het regent. Maar het heeft een heel ander doel merk ik als ik zit…. Plof boink en alweer een eikel die van boven komt. Ook hier werp ik een blik maar het Voedselbos is nog in een pril stadium merk ik op.

Als ik verder ga kom ik bij een bankje waarop iemand zijn creativiteit heeft losgelaten met wijze spreuken. Het is niet allemaal goed te lezen want andere vandalen hebben er ook iets tussen geschreven, het zorgt ervoor dat ik het niet allemaal snap.

Na 13,5 km ben ik weer terug en heb heerlijk gewandeld en op een klein regenbuitje van 200 meter lang heb ik het mooi droog gehouden.