Vandaag woensdag 6 april gaan Tilly en ik verder met Ons Kloosterpad. Wij gaan verder waar wij gebleven waren en dat is bij het Bezoekerscentrum Slabroek op de Maashorst, onder de rook van Nistelrode. Nog steeds kunnen wij weer een beroep doen op onze wegbreng service, die ons naar het startpunt brengt.

Vandaag is de planning dat wij wandelen naar het buurtschap Kleine Koolwijk, oostelijk gelegen van Berghem. De wandeling gaat grotendeels over ‘Natuurgebied De Maashorst’, een gebied wat bij ons in de buurt ligt, en waar Tilly en ik regelmatig wandelen.

Ik zie er toch wel wat tegenop want ik heb het hier onderhand wel zo’n beetje gezien. Dus ik hoop er maar het beste van, en maken Tilly en ik nog wat mee vandaag. Wij vertrekken vanaf het parkeerterrein bij Natuurcentrum Slabroek. Voor ons uit loopt een grote groep, die zo naar het lijkt ook met Ons Kloosterpad bezig zijn.

Maar als wij zo langzamerhand de achterste groep hebben in gehaald, zien wij dat het ouders met kinderen zijn. Dat is tenminste wat wij denken… Slaan wij rechtsaf slaan zij rechtsaf, gaan wij links gaan zij ook links. Het zijn verschillende kleine groepjes, die met een opdracht bezig zijn.

Tilly zegt al “horen die niet op school te zitten?” Maar het blijkt een klas te zijn die met een Lentewandeling bezig zijn, en opdrachten moeten uitvoeren. Aan een van de Juffen vraag ik of ik een foto mag maken van het papier in haar hand, zodat ik weet waar ze mee bezig zijn. Wij zaten vroeger in de schoolbanken op die leeftijd, nu lopen ze over ‘De Maashorst’.

Soms zijn het saaie dorre paden maar dan gaat het weer over de hei, waar het in augustus prachtig in bloei zal staan. Dat is nu niet het geval maar toch is het hier op die kronkelige paadjes tussen de hei, leuk wandelen. Meermaals zeggen Tilly en ik tegen elkaar, “hier ben ik nog nooit geweest,” om dan ergens uit te komen, “Hé hier ken ik het wel.” Vaak zijn dat dan de plekken waar een bankje staat of bij een wegwijzer die je herkend!!

De bankjes die wij vandaag tegen komen staan vol in de wind, een pauze duurt daarom ook niet lang. Koffie boterham plasje doen en weer gauw verder. Vandaag is er geen horeca onderweg… ik dacht nog, “misschien komen wij nog bij de melktap van de Brobbelbies voorbij,” maar helaas. Niet zozeer voor de melk want die is koud, maar wel voor een beschut plekje in het huisje.

In dit gebied zouden wij allerlei runderen tegen moeten komen, en volgens de verse drollen (de rook komt er nog van af) zouden ze zelfs in de buurt moeten zijn. Toch zien wij ze niet in dit zuidelijk gelegen gedeelte van de Maashorst behorende tot de Gemeente Maashorst.

Pas als wij… en de runderen met ons het Eco-duct N324 overgestoken zijn, zien wij een kudde staan. Hier wandelen wij verder over het noordelijk gedeelte van de Maashorst, behorende bij de Gemeente Oss. Voor een foto staan ze net te ver weg en lopen wij door en komen wij op de Munstraat. Hier ligt Stoeterij Veld, een naam die ik vooral ken vanuit mijn jeugd.

Hier stond namelijk een huis waar een vriendje van mij woonde, en die heette Veld van achteren. Telkens als ik hier voorbij kom denk ik…”Zou hij hier wonen of misschien een van zijn kinderen?” Deze keer ga ik het gewoon vragen, anders is het de volgende keer als ik hier weer voorbij kom… Zou het of zou het niet… Ik raak aan de praat met een dochter van…

Tilly wacht buiten en raakt aan de praat met een Kloosterpad wandelaar, die net voorbij komt. Hij heeft een zware backpack op zijn rug, en is wonderwel heel zomers gekleed is. Korte broek en een een shirt wat open staat. Hij is gisteren gestart in Den Bosch en slaapt vanavond al in Velp 89 km verderop. Er is een tijd geweest dat ik dat ook kon, maar dat is geweest…

Hij loopt al snel een eind voor ons en verdwijnt uit het zicht. Ik trek de rits van mijn windvanger nog maar eens goed omhoog,,, korte broek Brrr, ik moet er niet aan denken.

Als wij nog maar net het Ecoduct over de A50 zijn overgestoken, zie ik aan de rechterkant door het struikgewas een aantal reeën lopen. Te ver weg natuurlijk voor een goede foto maar ik probeer er toch maar iets van te maken. Ze kijken duidelijk onze kant op… kijken ze naar ons, of… nee ze kijken naar een achterblijver die voor onze neus opspringt, en hup foetsie is. Te te te laat voor een foto…

Al enige tijd valt er een lichte regen, maar ook van miezer wordt je nat. Dus trekt Tilly mijn regenhoes over mijn rugtas, en ik zet mijn pet op. Wij wandelen nu richting het Ganzenven en daarvan weten wij dat er een bankje staat, waar wij onze welverdiende lunch kunnen nuttigen. Maar ook hier waait de wind onze vouwen uit de broek.

Het Ganzenven ligt er ook maar troosteloos bij, dus ook hier maar een korte pauze en weer verder. Na het hek rechtsonder op de foto verlaten wij De Maashorst en komen uit bij de Hoefstraat die naar het Buurtschap Kleine Koolwijk leid. Onderweg hadden wij nog wat plannen om wat verder door te lopen vandaag, maar ik heb het koud en ik vind het genoeg voor vandaag. Bij Manege De Hoef zetten wij er een punt achter, en gaan op een winderig, nat en koud terras onze taxi bellen.

De vijfde etappe van Ons Kloosterpad zit er op. Wordt vervolgd…

Ben je net als ik een Komoot gebruiker dan zijn al mijn wandelingen terug te vinden onder de naam Rikit. De Link is https://www.komoot.nl/tour/729224000