Na een gedegen voorbereiding liep ik in 2019 de Camino Francés. Ik vond het geweldig, ook al ben ik onderweg een zevental dagen ziek geweest, en was ik 7 kilo afgevallen toen ik in Santiago de Compostela aankwam. Het jaar erop in 2020 was alles al geboekt voor Camino de Madrid, maar moest dat cancelen door uitbraak van het Corona virus.
In 2023 wil ik weer een Camino gaan doen, maar ben er niet over uit welke het wordt. Ik voel er veel voor om de Francés nog een keer te gaan doen, maar nu in het voorjaar met vertrek eind april. In 2019 starte ik op 27 augustus, waren de akkers al leeg gehaald en lieten de zonnebloemen hun kopjes al hangen. Nu wil ik het wel eens zien, als op diezelfde akkers het koolzaad groen en geel kleurt.
Waarom dan de Francés zou je zeggen, want ook op de Camino de Madrid zullen er akkers in bloei staan.
De andere gedachte hierachter is, dat ik in 2019 vooral bezig was met overleven. Zeven dagen je helemaal leeg schijten (sorry voor mijn taalgebruik) en alleen leven op een banaan en een cola, om maar te zorgen dat het een keer ophoud. Het eiste zijn tol zoals je toen aan mijn broekriem kon zien na 45 dagen onderweg te zijn geweest.
Ik schreef op 2 mei De Camino roept… en het blijft maar roepen…
Mijn ontmoeting met de Australiër Brad. Wij deelden onze lunch en tijdens ons gesprek vertelde hij mij, dat hij de Camino de Francés voor de tweede keer liep. Maar nu kom ik om te genieten… er zit geen druk meer achter van ik moet, ik moet naar Santiago.
Dat is ook wat ik voel en wil. Toen had ik een missie… een zware rugzak, twee rugzakken eigenlijk. Een rugzak met mijn spullen voor onderweg, met daarin de steen die ik voor vriendin Sylvia mee nam naar Cruz de Ferro. Daarnaast had ik de as bij van mijn overleden schoonouders, om hen op een mooie plek uit te strooien in hun geliefde Spanje.
En een rugzak met een last die ik mijn hele leven al mee zeulde. Het lopen van deze Camino Francés was vooral bedoeld om deze last een plek te kunnen geven. En ook dat is gelukt… dus nu kan ik er van genieten. Een goede reden om terug te gaan…
Maar besluiteloos als ik kan zijn is daar ook nog de Camino Madrid.
De Camino die ik in 2020 moest cancelen vanwege de Corona uitbraak. De wens om deze te lopen is er nog steeds, en begint steeds harder te roepen…
Deze Camino de Madrid is een route waar veel te ontdekken valt. Het verbindt de hoofdstad van Spanje met de Camino Francés ter hoogte van Sahagún, en loopt door Segovia en langs Valladolid. We steken de Sierra de Guadarrama over met de hoogste berg van alle Camino’s, de Fuenfría met 1796 meter. Voor wie het niet erg vind om overdag niemand tegen te komen op de weg zit hier helemaal goed.
Het is een pad vol bezienswaardigheden, eenzaam en goed bewegwijzerd, waar het aantal pelgrims jaar na jaar groeit.
Ga ik voor de voorspelbare en drukkere Camino Francés, of ga ik voor het eenzame avontuur van de Camino de Madrid waar ik al veel over gelezen heb. Een ding is zeker… al lees ik er nog zoveel over, echte Avonturen kun je niet downloaden.
Maar ik heb nog alle tijd en omdat ik niet zo van het reserveren ben, kan ik mijn plannen nog altijd nog aanpassen. Goede raad is altijd welkom… Dus laat maar horen!!
Rianne Blogt 
Klinkt allebei aanlokkelijk, persoonlijk zou ik voor iets gaan dat ik eerder nog niet deed, maar dat is persoonlijk natuurlijk. Sterk dat je die camina verder wandelde terwijl je ziek was. Zou ik je niet nadoen
LikeGeliked door 1 persoon
Als ik de Francés nog een keer ga doen of gedeeltes daarvan, dan is het omdat ik het in een ander jaargetijde wil doen. Maar inderdaad is iets nieuws ook interessant. Dat ik ziek doorgezet heb komt ook dat ik een missie had, en daarom deed ik mijn grenzen verleggen. Beetje voor beetje en kon ik het toch volbrengen.
LikeLike
Chapeau daarvoor echt waar!!
LikeLike
Die zonnebloemen zien, dat lokt wel héél erg!
LikeGeliked door 1 persoon
Zonnebloemen en alles wat in bloei staat is een lokmiddel voor de lente. En dat kom ik op beide camino’s tegen verwacht ik.
LikeLike
Het is een moeilijke keus en die moet je inderdaad zelf maken. Maar…. 😉 de Camino de Frances heb je gemaakt met een ‘volle rugzak’ om het zomaar te zeggen en alles wat je kwijt wilde heb je daar achtergelaten en een plekje gegeven. Mooi toch, dan is het tijd om verder te gaan, nieuwe dingen ontdekken. Die zonnebloemen zitten in je hoofd, maar kom je ook tegen op de Camino de Madrid.
Succes,ik weet niet of je er iets aan hebt. Maar wat je ook doet, de keus die je zelf maakt is altijd goed.
Groetjes en een hele fijne avond 😁🙋🏼♀️
LikeGeliked door 1 persoon
Sorry Ria voor mijn late reactie, ik heb het helemaal over het hoofd gezien en nu kom ik hem toevallig tegen. Ik nijg naar Camino de Madrid, hoe meer dat ik erover na denk. Immers na 320 km kom ik bij Sahagun op de Francés uit. Van daar af wil ik dan nog 200 km wandelen naar O Cebreiro, en kom ik langs het Ijzeren kruis waar ik de steen van Frans (echtgenoot beste vriendin) heb neergelegd. Twee weken na mijn Camino op 5 november 2019 overleed hij. Daar wil ik sowieso naar toe!!
LikeLike
Maakt echt niet uit, beter laat als nooit😁.
Zo kom je voor jezelf toch uit op een goede keus. Welke je ook gaat doen, het zijn allebei mooie camino’s! En die emoties komen hoe dan ook naar boven🙏, je bent tenslotte ook maar eens mens😊
LikeGeliked door 1 persoon
Dat denk ik ook Ria… ik heb nog even voor een definitieve
LikeLike
Reactie was nog niet klaar. Deze week gaat er nogal wat mist, het wordt tijd om op vakantie te gaan. Wat wilde ik ook alweer zeggen…. Ik ga ervan genieten als ik de Camino ga lopen
LikeLike
Het lijkt me erg lastig om een keuze te maken. Ik wens je veel wijsheid, maar denk dat welke tocht je ook kiest, je er sowieso van gaat genieten!
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is zo, en daar houd ik mij maar aan vast. Ik heb al bewezen dat ik naar Santiago de Compostela kan lopen, dus hoe ik het ga doen is niet zo van belang. Maar ik heb nog even de tijd om er over na te denken. 🤔
LikeLike