Woensdag 10 – 01 – 2024

Vandaag begin ik met de 1e etappe van Den Bosch naar Nuland, een afstand van 22 km en een beetje. Omdat er een gevoelstemperatuur van -13 wordt gegeven heb ik mij maar extra gewapend tegen de koude. Om iets over achten trek ik de deur achter mij dicht, en geniet al meteen van mijn Buff die ik over mijn hoofd heb getrokken. Daar overheen mijn Tilley hat, en zo wandel ik naar het station, mijn trein vertrekt om 08:27 uur.

Om 09:00 uur wil ik bij de Sint Janskathedraal zijn om mijn 1e stempel te halen voor mijn Pelgrims paspoort. Net als bij eerdere Camino’s die ik gelopen heb, verzamel ik per etappe de stempels Deze 1e stempel ligt in de Mariakapel.

Ik schrijf nog wat in het boek waar bezoekers hun zorgen, wensen en gedachten aan Maria kunnen toevertrouwen. Ik vraag aan haar of zij mij wil beschermen op mijn Pelgrimstocht. Daarna ben ik zo ver dat ik op pad kan gaan maar als ik 100 meter gelopen heb, kom ik er achter dat ik mijn wandelstokken in de Mariakapel heb achter gelaten… De volgende keer ook maar een kaarsje aansteken lijkt mij!!

Vanaf nu volg ik de rode pijlen en schelpen van Camino Brabant, en die leiden mij over de ‘Parade’ richting het Bossche Broek.

Ik heb de route op Komoot bekeken en zie dat ik door het Natuurgebied Bossche Broek loop, wat normaal geen probleem geeft maar als het nat is en het dus veel geregend heeft, is het daar nat maar dan ook echt nat. Met andere woorden… Ik heb geen zin in natte voeten en bekijk het ter plekke en anders pas ik mijn route aan. 

Maar ik heb mij zorgen gemaakt om niets, want nu het al een paar dagen vriest is alles vastgevroren. Alleen bij de de passage onder de A2 moet ik een andere weg zoeken om deze natte boel te omzeilen. Fietsers zie ik wel rechtdoor gaan, maar ik loop over een wat hoger gelegen pad langs de Dommel.

Na deze passage gaat het even verderop linksaf en komen wij bij de oude boerderij waar Leon Adriaans droomde over het Sterrebos. Ik besluit om een pauze te nemen op mijn eigen vertrouwde plekje in de zon tegen de muur van het ‘Bakhuisje’. Het is hier heerlijk toeven met een thermoskan met chocolademelk, de slagroom denk ik er maar bij…

Tijdens mijn pauze komen er twee dames aanlopen, die naar ik later hoor ook vandaag begonnen zijn met de 1e etappe van Camino Brabant. Zij komen uit Prinsenbeek, en eten staande een boterham. Het is nu geen pretje om op een koude bank te gaan zitten, maar ik heb daar geen last van want ik maak gebruik van een isolerend matje.

Toch blijf ik niet te lang zitten want je koelt gauw af. Ik wandel verder door het Sterrenbosch, een gebied waar ik meerdere keren per jaar wandel. Telkens weer geniet ik van de natuur hier op deze mooie plek..

Vanaf hier gaat het richting Den Dungen. Ik heb al een paar keer geprobeerd om water te drinken via het slangetje van mijn drinkfles, maar het is helemaal bevroren. Dus maar even gestopt bij een bankje en de fles los geschroefd. Dan zomaar drinken… brrr… oe wé koud. Ondertussen wordt ik weer ingehaald door de twee dames.

Bij het Mariakapelletje in Den Dungen heb ik de dames uit Prinsenbeek weer ingehaald, en met ons drieën stempelen wij onze tweede stempel. Zij maken van mij deze foto… en gaat het weer verder. Even verderop slaan wij rechtsaf de Poeldonksedijk in.

En komen wij door het gehucht Poeldonk. Hier ben ik al eens eerder overheen gekomen, sowieso met Tilly met ‘Ons Kloosterpad’ maar ook al eens alleen op weg naar het station van Vught. Ik vond toen de Poeldonkse dijk zo’n mooi plekje om te wandelen weet ik nog, het was in de lente en de appelbomen stonden in bloei. Er was een theehuis met allerlei theepotten aan de buitenmuur, maar helaas die is er niet meer.

Er is wel een nieuwe voor in de plaats gekomen maar die is in deze tijd gesloten. Zij hebben ook een stempel en die is te vinden in het boekenstalletje heb ik gelezen. Even verderop is de Majorca bar weet ik nog, en daar wil ik even genieten van een kop soep want het is bijna lunchtijd. Hierna kom ik geen horeca meer tegen.. De dames uit Prinsenbeek hebben hetzelfde idee en maken hier ook hun pauze.

Ik geniet van de omgeving ook al heb ik hier vaker gewandeld. Maar vandaag ziet het er allemaal anders uit met zonnestralen die schitteren op het ijs van de vele plassen op de akkers. De paden langs de sloten zijn goed te belopen nu ze bevroren zijn. De wandelstokken komen mij hier goed van pas.

Een lange saaie weg wordt afgewisseld als ik rechtsaf sla bij een grote Camino paal, en de Wambergsche Beek ga volgen. Even verderop steekt een ree over, veel te ver weg natuurlijk en als hij mij ziet zet hij het op een lopen.

Het is al een tijdje geleden dat ik zo’n grote afstand heb gelopen, en hoewel deze eerste etappe maar 22 kilometer lang is, heb ik er straks toch 26 km op zitten. Want in Oss naar het station, in Den Bosch naar de Sint Jan, en ik heb al een klein stukje gewandeld van de 2e etappe op weg naar de bushalte… het zijn allemaal kilometers die ik er nog bij moet tellen.

Het gaat niet slecht maar die laatste kilometers zijn toch weer het zwaarst, daarom maak ik wat vaker een pauze als ik een bankje zie. De 4e stempel haal ik bij een boom Mariakapelletje. De stempel zit in een koker gemonteerd op een Camino Brabant paal. Even de deksel er af schroeven en stempelen maar. De deksel draai ik toch maar minder vast als dat ik hem aan trof.

Hier staat een bankje en ik geniet van mijn laatste chocolademelk en een boterham. Vanaf hier is het nog 6 km naar de bushalte voor mijn bus naar Oss, waarvan 3 km door de het Waterwingebied bij Nuland. Qua ondergrond was het vandaag fifty fifty, maar omdat mijn enkel gaat zeuren geef ik toch de voorkeur aan een zachte ondergrond. Nou ja… je kunt nu eenmaal niet alles hebben, en buiten een drupneus en een zere enkel ging het niet eens zo heel slecht.

De laatste kilometers gaan door Nuland en de etappe eindigt bij de Kerk van Nuland. Het is precies 15:00 uur als ik in de Mariakapel de laatste stempel in mijn Pelgrimspaspoort zet. En dan begin ik maar meteen aan een klein stukje tweede etappe, dat is voor mij naar de bushalte aan de Rijksweg.

De volgende keer ga ik hier weer verder… Om 15:48 uur stap ik uit bij de bushalte in Oss… Oei wat ben ik stijf… nog een kleine driehonderd meter en roep “Schat ik ben thuis”!!