O o, wat heb ik een pijn gehad aan mijn voetjes. Als ze in de ruststand komen, dan beginnen die pijn-ettertjes te steken niet normaal zeg. Ik leg ze omhoog en er weer af… pff echt vermoeiend is dit, nog erger dan wandelen. Daarom voor een goede nachtrust te bevorderen, toch maar weer een Ibuprofen cocktail genomen.

Een late start vandaag en neem de trein van 06:36 uur. Op het station zie ik Tilly, net terug van Camino die voor de afwisseling de 4 Daagse loopt. In de trein Camino gesprekstof, en samen nog even naar de wedren. Tilly’s Camino tempo ligt iets te laag voor mij, dus ga ik zo meteen mijn eigen weg.

08:42 uur ben ik gescand en ben echt van plan om het kalmer aan te doen, brede wegen brede lanen of niet. Het gaat moeizaam pfff, er is geen beweging in Kreun te krijgen, wat een zeur… Hoe anders dan gisteren toen ik Kreun hoorde zeggen “ga door ga door”… “wat heerlijk toch als je een ander de schuld kunt geven.”

Ik wilde echt eerder pauzeren, want door ervaring ken je inmiddels wel de mooie plekjes. Zo is er een boerderij aan de rechter kant, waar ze altijd beschuitjes met aardbeien hebben. Ik had een uur en drie kwartier gewandeld, dus echt tijd voor een stop. Maar 100 meter voor de beschuiten zijn daar ineens “De Blarentrappers” met prachtige wandel+liedjes in een heerlijk wandeltempo, en wat hoor ik “ga door ga door”. Die Kreun ook altijd, je krijgt er wat van.

Een kilometer later haal ik Rodeo Nellie in, een wandelvriendin van Marbella, waarmee ik van Malden naar Groesbeek heb gelopen. In Malden na twee uur en 10 minuten mijn eerste stop. Een heerlijke koffie, en nu in plaats van een powermeal, nu een Super gezonde boterham met Surinaamse pindakaas met hagelslag. Hoe verzin je het hoor ik Jullie al zeggen…

Vanaf Mook draait de 40 km rechtsaf, en gaat de 30 km rechtdoor over de Mooksebaan naar Groesbeek. Ook hier is het niet vlak te noemen, en na een viertal kilometer wacht de controlepost. Hier komen twee jonge dames er achter, dat zij in Mook rechtsaf hadden gemoeten. Pfff pfff… Het blijft opletten…

Op de Zevenheuvelenweg heb ik pas mijn tweede en laatste stop, bij twee vriendinnen van mij. Vorig jaar waren Andrea en Marian hier ook al met hun camper, en nu weer. Een lange pauze is hier wel op zijn plaats, heerlijk genieten van koffie met gebak en nog een biertje. Voetencontrole… Opbrengst twee blaartjes. Even prikken en na 50 minuten kan ik weer verder.

Nog 7,5 km en wat heuvels te gaan, makkie dus….

Wat een drukte en wat een enthousiasme langs de kant, Nijmegen binnenkomen door verschillende wijken versierd in Rood en Wit… volgens mij zie ik ook nog “meneer Chung” van “Ik hou van Holland”. Een gelijkenis is er zeker, en dat deze meneer geen Nederlands kent, is ook zeker.

Om 15:10 uur ben ik er eindelijk, niet geheel ontevreden na mijn moeizame start vanochtend.

Spreuk van de dag:

Tot morgen voor de laatste dag…