Toen ik met de voorbereidingen bezig was voor mijn Camino naar Santiago de Compostella, verheugde ik mij al op de Food on the Camino de Santiago Spaanse keuken.

Wat eet een pelgrim heden ten dage en wat at de pelgrim in de Middeleeuwen? De pelgrim die nu onderweg is kan kiezen..

Hij kookt zelf, hij gaat op chique of hij eet een eenvoudig dagmenu, bestaande uit een voorgerecht wat meestal soep of ensalada mixta is. Een hoofdgerecht, vaak vlees of vis, en een nagerecht, ijs, flan of yoghurt. En daarbij veel rode wijn, water en brood. De prijs? Meestal rond de € 10,00. Eten en drinken onderweg is geen enkel probleem.

Hoe anders was dat in de Middeleeuwen. Water was vaak ondrinkbaar, pelgrims konden maar weinig meenemen in hun ransel en er was geen ‘menú del día’. Soms moest de bedevaarder bedelen om aan eten te geraken, en soms kon hij terecht in een klooster waar het menu wel groente en fruit bevatte, als de oogst tenminste goed was geweest. Anders was het toch behelpen met soep, brood en kaas.

Onderweg was ik afhankelijk van de plaatsen waar ik bleef overnachten. Soms hoefde ik de deur niet eens uit bij een Albergue. Dan was er een restaurant bij, waar je vaak een pelgrimsmenu kon bestellen of er was een menu del dia te krijgen. Een paar keer werd er ook echt voor de pelgrim gekookt. Ik heb eens uitgezocht hoe vaak ik thuis bij de Albergue of Hostel kon eten, en hoe vaak ik de deur uit ging om ergens anders te kunnen eten.

En dat is haast fifty fifty… twintig tegen eenentwintig voor mijn avondeten. Ging ik uit eten was ik meer vrij om te kiezen van de kaart…

Vaak vond ik het pelgrimsmenu en menú del Dia te veel hetzelfde, maar wat kun en mag je verwachten voor een bedrag van €10,00

Hoewel zelf koken haast altijd mogelijk was, heb ik dat niet gedaan. De meeste Aziaten koken wel zelf hun potje, en dan is dat echt een sociaal gebeuren. Soms was ik hier wel jaloers op als ik op zoek moest naar een restaurant. Maar eerlijk gezegd… ik zocht dat ook niet.

Wat kwam er zoal voorbij… De ochtend startte ik vaak met een Café Americano, een glas Jus, een chocolade croissant of toast met een gebakken ei. Maar vaak was het alleen maar een toast met Jam.

Onderweg dronk ik vaak koffie, cervezza of een cola en nam ik vaak een bocadillo, die vaak zo groot waren dat ik de andere helft mee nam voor onderweg. En dan waren er natuurlijk de vele tapas of pinxtos die ik toch niet in de vitrine kon laten liggen. Vaak was dit tevens mijn lunch… kortom, ik ben niets te kort gekomen en heb er van genoten.

dav

dav

bty

bdr

bty

bty

dav

dav

Hierboven schreef ik al over het pelgrimsmenu of menu del dia. Maar als ik iets anders kon kiezen deed ik dat maar al te graag…

bty

dav

bty

bty

bty

bty

bty

bty

Ik heb onderweg heerlijk gegeten en haast elke dag was het wel een feestje, was het niet s’middags, dan toch zeker s’avonds of andersom. Het lekkerste van de hele Camino wat ik gegeten heb waren de Zamburinas. Haast aan het eind van mijn Camino, at ik in Palas del Rei bij  Restaurant Castro. Een Top restaurant waar ik zeker nog een keer ga eten, als ik voor een tweede keer de Camino Francés of een deel er van ga lopen.

bty

bty