Daar ligt vandaag onze wandeling, al had ik tot een paar dagen geleden hele andere plannen. Want toen schreef ik na onze Kerststallen wandeling, dat de Kribkes wandeling op Driekoningen in Liempde ons ook wel iets leek. Maar nu de feestdagen voorbij zijn, was mijn zin daarin ook een beetje over.

Dus zette ik gisteravond even gauw een route uit, met als startplaats het ‘Buurtschap Halder’. Onder de rook van Den Bosch ligt hier een prachtig natuurgebied wat over Landgoed Haanwijk en Sterrenbosch en Pettelaar gaat. Het is een van mijn favoriete gebieden, waar ik meerdere keren per jaar wandel.

Een zonnetje en rijp op de velden, en er hangt nog wat nevel als wij bij Dommel aan komen. Ook is het windstil en er is geen rimpel op het water te zien. Telkens als ik hier weer over deze brug over de Dommel kom, maak ik een foto… het blijft nog steeds de moeite waard.

Afgelopen dinsdag liep ik van Dieren naar Arnhem, wat misschien een beetje te hoog gegrepen was qua afstand. Als het vlak is geen probleem, maar het ging behoorlijk omhoog en omlaag over de vele heuveltjes.

Daarom had ik nadien behoorlijk wat spierpijn, maar na een dagje rust is dat ook weer over. Toch ben ik blij dat ik vandaag weer op pad kan, voor een wandelingetje van om en nabij de tien kilometer om de spieren wat los te maken. Daarbij beloofd het vergeleken met gisteren, vandaag een prachtige dag te worden .

Het is weer zo’n dagje dat je niet weet wat je aan moet doen. – 1 tot plus 7… Zeker is, dat als ik met Tilly op pad ga het nog steeds vriest. Daarom toch maar verschillende laagjes aangedaan, uitpellen kan altijd nog. Ik parkeer mijn auto in het Buurtschap en start mijn navigatie op Komoot, en wandel naar het zuid oosten.

Maar de App werkt niet goed… normaal kan ik in de app foto’s maken, die ze dan op de juiste plaats zet in de route. Maar nu lukt het mij niet, en hij geeft ook niet de afstand aan die ik afgelegd heb. Wel de afstand die ik nog af heb te leggen, en ik wordt door Wanda (App) nog steeds de goede kant op gestuurd.

Over de brug gaat het over een brede dreef naar het Landgoed Haanwijk. Onze route gaat afwisselend over asfalt, smalle dijkjes en dan weer door het bos. Het is heel afwisselend wandelen zo onder de rook van Den Bosch.

In het bos van De Pettelaar maken wij onze eerste pauze als er een bankje van ‘Het Brabants Landschap’ zich aandient. Wat een genot om hier in het zonnetje te genieten van onze koffie en boterham. Regelmatig komen er honden voorbij die hun baasje aan het uitlaten zijn. Een baasje vraagt zelfs of ze er bij kan komen zitten…

Storend zou je het geraas van de auto’s op de A2 kunnen noemen, het is er nu eenmaal in dit juweeltje natuur. In sommige doorkijkjes zie ik het provinciehuis liggen, hemelsbreed misschien maar een kilometer of twee. Zelfs de imposante Sint Petruskerk in Vught is in de nabijheid.

Sommige paden zijn wat drassig en ik zeg het iedere keer, wat is het dan fijn dat ik mijn wandelstokken bij mij heb, en op die manier deze moeilijke passages nemen kan.

Als wij bijna terug zijn komen wij weer uit bij de Dommel, hier moeten wij linksaf en dan is het nog 400 meter naar de brug van vanmorgen. Maar kijk ik naar rechts zie ik in de verte twee sportvissers in de weer met hun bootje. Ik vermoed dat de motor is uitgevallen, en terwijl er eentje met de hengels loopt te zeulen zie ik de andere, de boot voort trekken.

Bij de brug staat een bankje en al hoeven wij nog maar 200 meter, gaan wij hier nog even een half uurtje zitten genieten in het zonnetje. Als wij weer opstappen komen daar de vissers aan met hun bootje… Wat een gedoe zeg, ik wordt er al moe van als ik er naar kijk.

Van mij mogen er nog meer van deze mooie dagen komen, hier krijg ik energie van en mijn spierpijn is verdwenen als sneeuw voor de zon.