Probleemloos aan de wandel is een Utopie voor mij. Dat is altijd zo geweest en daar zie ik ook geen verandering in komen. Zoals ik al in eerdere Blogs verteld heb, loop ik naast mijn schoenen en dat is een behoorlijke handicap. Hiervoor heb ik al verschillende podotherapeuten bezocht, die mij hiervan zouden kunnen genezen.

Dat blijkt helaas niet mogelijk te zijn, maar ze kunnen het probleem of handicap door middel van een steunzool wel wat verlichten. Via vele omzwervingen ben ik bij het Voetcentrum in Den Bosch terechtgekomen, hier heb ik al eerder over geblogd. Mijn probleem “het naast de schoenen lopen en de pijn aan mijn enkel die ik ervaar” , hebben ze aardig kunnen verminderen. Het zal nooit 100% worden, maar met de helft ben ik al tevreden.

Inmiddels hebben ze al een drietal verbeteringen toegepast, en afgelopen vrijdag 31 maart ben ik weer op controle geweest, en heb ik weer een correctie gekregen. De laatste aanpassing is voor mijn achilleshiel blessure geweest, en heb ik ook het advies gekregen om voortaan kleinere passen te nemen om mijn achilles te ontlasten.

En zo moeten zij het juiste zooltje zien te vinden, die en er voor zorgt dat ik niet naast mijn schoenen loop, het pijnlijke probleem met mijn enkel oplost. En er moet ook een oplossing gevonden worden voor mijn pijnlijke achilleshiel, en de pijn aan mijn middenvoetsbeentjes.

Het lijkt mij niet eenvoudig om een zooltje te creëren dat een drie a viertal ongemakken moet oplossen, maar ik heb er dan ook niet voor geleerd. Maar Gittie van het Voetcentrum gelukkig wel. Ik ben al blij met een Gulden Middenweg… maar het is nog maar 3 weken tot aan mijn Camino de Madrid.

Uiteraard weerhoud dit mij niet om te wandelen, en met mijn vriendjes Kreun & Steun en eventueel hun vriendinnetjes Ibu & Profen gaat dit ongetwijfeld lukken.

Er was nog een probleem wat mij zorgen baarde en dat is de artrose in mijn rechter knie. Misschien herinneren Jullie mijn Marskramerpad wandeling nog wel. Ik was 20 dagen onderweg, en heb twintig dagen ibuprofen geslikt om de pijn te onderdrukken die ik ervaarde, met het dragen van een backpack met 10 kg bagage.

Er zijn toen foto’s gemaakt, en er was een lichte artrose zichtbaar. Vooral in het begin met als oorzaak overbelasting van het Marskramer pad lopen, ging wandelen en fietsen moeizaam. Langzamerhand werd dat beter, en nu heb ik er nagenoeg geen last van. Een paar maanden geleden heb ik een Brace voor knieproblemen gekocht.

Ik heb hem inmiddels uitgeprobeerd tijdens een vierdaagse wandeling, met een volle bepakking van 10 kg, en heb alle dagen probleemloos en pijnvrij kunnen wandelen. Mijn schoenen zijn op dit moment bij de schoenmaker voor een nieuwe onderkant en onderhoudsbeurt. Ik verwacht ze een dezer dagen terug, dan kan ik er nog even mee oefenen. En hopelijk kan ik dan op pad zonder dat ik nog een laatste aanpassing hoef te laten doen.

Natuurlijk zorg ik er ook voor dat mijn voetjes in topconditie zijn, en breng ik nog even een bezoek aan de pedicure. En kijk ik nog even op de website Wandelen zonder problemen. Alsof ik het allemaal nog niet weet na zoveel kilometers gewandeld te hebben, maar even je geheugen opfrissen kan nooit kwaad.

Buiten mijn Brace neem ik mee onderweg:

• Wandelwol
• Fixomull-Stretch
• Voetcreme
• Schaartje
• 1 x strip Ibupropfen
• 1 x strip Paracetemol
• Zechsal Magnesium – druppels

Dat is een beetje standaard wat ik bij mij heb op Camino de Madrid… Meer is ook niet nodig want in Spanje heb je bijna op elke hoek wel een Farmacie zitten.