Op de tweede woensdag van de maand vind in Den Bosch, het Camino Café plaats. Een plek waar Pelgrims samen komen, een plek om te ontmoeten…

Het Camino Café Den Bosch is bedoeld voor:

– iedereen die interesse heeft in het lopen en/ of fietsen naar Santiago de Compostela, Rome of andere bestemmingen;

– iedereen die plannen heeft of maakt om naar Santiago te lopen of te fietsen en daar graag wat meer informatie over wil hebben;

– degenen die al gegaan zijn en voor degenen die (weer) willen gaan;

– het uitwisselen van ervaringen, het krijgen en geven van tips en adviezen aan elkaar over alles wat voor een pelgrim van belang kan zijn (routes, overnachten, rugzak, kleding, etc).

Ik wilde er nog een keer naar toe om even het Camino gevoel met anderen te delen. Het is nu eenmaal een virus wat niet te onderdrukken is. Meestal neem ik de auto die ik dan in de ‘Arena parking’ zet. Ik hoef dan alleen nog maar schuin over te steken, om bij het ‘Maria Paviljoen’ uit te komen. Dat is het etablissement waar het Camino Café wordt gehouden.

Maar deze keer reisde ik voor de verandering met de trein naar Den Bosch. Dus wandelschoenen aan… ik moet tenslotte aan mijn nieuwe zooltjes wennen, lopend naar het station en lopen naar het Maria Paviljoen in Den Bosch en weer terug. Niet echt veel kilometers maar elke kilometer is er een.

Het begint om 19:00 uur maar ik was er ruim van tevoren. Even een foto van het Maria Paviljoen, want voor velen begint hier toch een nieuw avontuur. Tegelijkertijd komt er nog een dame aan lopen, die zich later aan mij voorstelt als Coby…. Ik weet niet wat het is maar ik voel meteen een klik… een verbondenheid een geborgenheid…

Vaak ben ik de eerste die achter in het zaaltje plaats neemt, maar nu is Esther de Gastvrouw van dit Camino Café al aanwezig met twee andere bezoekers. Ik schuif aan en iedereen druppelt een voor een binnen, ook Coby schuift aan. Ik zie wat bekenden die ik nog ken van de wandeling met het Genootschap., en veel nieuwe gezichten die er vanavond voor de eerste keer zijn.

Naast mij komt er een dame uit Den Bosch zitten, een grote kladblok met pen in de hand. Zij is niet geheel onervaren in het onderweg zijn, en gaat waarschijnlijk dit jaar haar Camino Francés vervolgen en wil dan vertrekken vanuit Pamplona. Als zij hoort dat ik deze al gelopen heb, heeft zij wel wat vraagjes voor mij, en pent de antwoorden op haar kladblok.

Voor de eerste keer wordt er op een avond van dit Camino café, ruimte geboden voor een ieder om in het kort ( 5 minuten ) iets te vertellen. Dat kan zijn om iets te promoten of een belangrijk weetje of in het kort iets over je Camino vertellen. Om 20:00 uur is Henk Murraij aan het woord, die sprak over de kloosterwandelingen met als titel Stilstaan op Ons Kloosterpad

Na 5 minuten aan het woord te zijn geweest werd de presentatie van Henk over genomen door Frans Bergmans. Omdat Ons Kloosterpad wint aan populariteit onder de wandelaars, besluit Frans Bergmans een route voor de fiets te maken die  Fietsen langs Kloosters…  heet. Het volgt grotendeels de route van de wandelaars.

Na de presentatie van beide heren gaan de onderlinge gesprekken tussen de bezoekers weer verder. Omdat de dame uit Den Bosch links van mij, een gesprek begint met Marieke rechts van mij, besluit ik te verkassen naar de overkant waar nog een stoel vrij is naast Coby uit Ravenstein.

Aan het begin van de avond vertelde zij tegen Marieke dat zij in juni het Olavspad gaat lopen. Mijn interesse is meteen gewekt. Zeker nu het zo druk wordt op de Spaanse Camino’s, is het leuk om weer nieuwe plannen te maken voor een volgende keer.

Het 564-kilometer lange Olavspad is opgeknipt in ruim 30 etappes en loopt van Sundsvall aan de Zweedse kust naar Trondheim aan de kust van Noorwegen. Je steekt de ongerepte natuur van de twee Scandinavische landen dwars door. De route voert  grotendeels over onverharde paden en landelijke wegen.

Er zijn etappes die door bossen en veenmoerassen gaan, maar ook die over verschillende bergpassen lopen. Of door dun bevolkte valleien met fraaie historische boerderijen om uiteindelijk aan te komen bij de Noorse fjorden.

Ik mag mij toch al een beetje een ervaren loopster noemen, en dan lijkt mij dit een geweldig avontuur voor een volgende keer. Coby vertelt mij dat zij dit voor de eerste keer gaat doen, en dat zij hier in het Camino Café informatie wil verzamelen, over de uitrusting die zij voor een tocht van vier weken mee moet nemen. Ik haar vertel haar maar meteen dat er in mijn eigen Oss een Pelgrimshop van Camino Comfort zit. Speciaal voor Pelgrims en wandelaars of je nu naar Santiago of Rome loopt, of in Nederland onderweg gaat zijn.

Ik hoop dat ik Coby later na haar Olavspad nog eens terug zie in het Camino café, want ik ben heel benieuwd naar haar ervaringen. Tegen 21:00 uur maak ik een eind aan ons gesprek want mijn trein gaat enkele minuten voor half tien. Het was weer een leuke avond met Pelgrims onder elkaar. Na mijn Camino de Madrid kom ik uiteraard hier terug om mijn ervaringen te delen.