Dat was donderdag. Wij moesten chique verschijnen bij de inauguratie van mijn zwager. Zoals Jullie hebben kunnen lezen in de posting “Bijzondere dag”, had ik speciaal voor deze dag een jurk met bijbehorende hoed gekocht om toch maar Chique du Friemel aanwezig te kunnen zijn.

Ik denk dat het aardig gelukt is, vinden Jullie ook niet. Uiteraard was ik de enige vrouw met een hoed, en dat ga ik zeker nog vaker doen.

De Prof…… In een speciale zitting ging hij zijn ambt ( wat hij al 3 jaar was? ) aanvaarden, met het uitspreken van een rede getiteld: De Quest naar de magische sleutels. Het startpunt bepaalt in een grote mate de kwaliteit van het medicijn.

Zoiets is natuurlijk een heel plechtig gebeuren, en deze zitting vond plaats in de aula van de Radboud Universiteit in Nijmegen.

Wij van de familie, hadden natuurlijk een gereserveerde plaats en zaten vooraan. Het cortège van Hoogleraren en de Prof in spe werden vooraf gegaan door de pedèl met zijn mooie staf. De Hoogleraren namen plaats in de zogenaamde corona, en de Prof in spe begaf zich naar het katheder.

De Rector-magnificus heette de aanwezigen een hartelijk welkom, en na een gebed in het Latijn, kon de Prof in spe beginnen met zijn Inaugurele rede. Het aanwezige publiek luisterde geboeid, al zal niet iedereen begrepen hebben waar zijn verhaal over ging. ( immers, niet iedereen is in zijn vakgebied afgestudeerd ).

En voor mensen zoals ik was het zeker abrecadabra. Ik heb geprobeert aandachtig te luisteren, maar als je zelfs Hoogleraren in de corona hun ogen ziet sluiten, was het ook voor mij moeilijk om de ogen open te houden. Volgens mij heb ik maar een keer zitten knikkebollen, of was het even afwezig zijn? Ach, zo erg was het nu ook weer niet. Het was een bijzondere middag in een mooie ambiance waar alle aanwezigen met volle teugen van genoten hebben. En zoiets is toch heel bijzonder om mee te maken, met je eigen zwager als Professor. Tijdens de receptie op de Universiteit hebben wij de nieuwbakken Prof ( wat hij al drie jaar is ), en zijn gezin gefeliciteerd met deze belangrijke gebeurtenis.

Daarna zijn wij naar huis gereden, waar nog net tijd was om een hapje te eten, en mij om te kleden voor het feest, de aangeklede borrel, in De Weverij in Oss.

Maar waar zijn die gezellige feesten van vroeger gebleven. Laat alsjeblieft de mensen weer binnen roken, want de gezelligheid is nu ver te zoeken. De ene helf zit binnen, de andere helft zit de koude trotserend buiten te roken en feest te vieren. Nee hoor mijn feestjes zijn dit niet…….