Vanaf vandaag nog 100 dagen, en dan sta ik weer aan de start van de Nijmegense Vierdaagse. Het zal een heel andere editie worden als voorgaande jaren, want ik ga weer alleen op pad. Nou ja… alleen zal het niet zijn met ca. 45000 andere wandelaars om mij heen. Nee….Ik ga op pad zonder mijn Steun en toeverlaat Silvia, al enkele jaren mijn vast wandelmaatje.
In aanloop naar mijn Camino Francés loop ik dit jaar, Vier dagen lang maar 30 km, in plaats van de 40 km die ik normaal met Silvia wandel. De 30 km betekent voor mij meer rust door een twee uur latere start… ik wil immers een maand later uitgerust aan mijn Camino Frances beginnen. Omdat Silvia nog een jonge blom is van 51 jaar…. is zij verplicht om de 40 km te lopen. Voor mij geld dat ik al vanaf mijn zestigste jaar, maar 30 km hoef te lopen. 30 of 40 km… het maakt voor een geoefende wandelaar als ik niet zoveel uit. Alleen het vroege starten breekt mij altijd op, zoals in mijn 4Daagse verhaal 2018 te lezen is. Daar ging het op de donderdagmorgen helemaal mis… ik stond doodmoe en slaapdronken op, stoot in de keuken een rek met pollepels om rinkeldekinkel, en ging in de diepvries het bestek zoeken. En dan weet je het al… dit wordt een zware dag.
Vier Dagen Lang… een hele andere route dan je gewend bent, ik ben benieuwd hoe ik dat ga ervaren. Maar met muziek onderweg van Paul de Graaf, met het lied “Stappen” Vier Dagen Lang… gaat dat zeker lukken. Dan krijg je echt zin om te wandelen…
Vier Dagen Lang… ga ik weer als twee voorgaande jaren… niet snoepen van de kant, en zal mijn Obesi-tas dicht blijven. Geen ongezonde dingen zoals chips.. drop.. zoutstengels.. tumtum.. schuimpjes.. spekjes..vette worst. Allemaal goed bedoeld en aangeboden door de vele toeschouwers, maar ik ga toch liever voor wat gezondere dingen als komkommer..wortelen..eieren.. bananen.. kersen.. tomaten.. appels.. meloen.. yoghurt… Al moet ik zeggen dat de vele komkommers die langs komen, dan ook mijn strot beginnen uit te komen, je krijgt veel vocht binnen maar voedzaam is het allerminst pfff.
Vier Dagen Lang… krijg ik van de vele muziekskes onderweg weer kippevel… muziek is emotie en kan ik huilen van geluk, dat ik hier loop in een vel wat mij goed past en bij mij hoort… bijna Tien jaar al weer…
Vier Dagen Lang… Genieten van de fans onderweg… en de ontmoetingen met bijzondere mensen in alle soorten en maten… Kortom één groot feest en dat Vier Dagen Lang…
Hieronder nog wat foto’s van de afgelopen zes keer…
Rianne Blogt 
De 4-daagse krijg je maarzo niet meer uit je systeem ondanks de ontberingen. Dit jaar ga ik het voor de 6e keer proberen, nu met mijn dochter. Ik hoop dat er nog velen zullen volgen.
Succes met alle voorbereidingen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik had al een reactie geplaatst, maar nu zie ik hem niet staan. Wat raar??
Maar goed, wat ik wilde vertellen is dat je op vrijdag vaak zegt “dit nooit meer”
. Maar op de zaterdag denk je er al weer anders over.. Het duurt nog 100 dagen, maar ook Jij Annemarie… Veel succes met alles, en wat leuk dat je dochter mee gaat.
LikeLike
Ja dat klopt. Vrijdagavond denk ik vaak al, oh leuk, volgend jaar weer. Meestal als ik in januari weer aan de trainingen moet beginnen wordt ik overvallen door twijfel. Begin er vast vaak aan zodat ik tegen de tijd dat we weer op moeten geven voor de 4-daagse de twijfels weer verdwenen zijn.
LikeLike