Zoals je hebt kunnen lezen in mijn Zwijmelen op Zaterdag… (16) van afgelopen zaterdag, vierde ik gisteren mijn trouwdag. Een dag die Kitty en ik nooit aan ons voorbij laten gaan. Een etentje in een restaurant staat er sowieso wel op het programma, maar vaak zijn wij daarbij ook wel een weekendje weg.

Het weekendje was natuurlijk al geboekt, maar dat was inmiddels ook al weer geannuleerd zoals meerdere weekendjes weg dit jaar. Het is wel afzien want ons laatste weekendje weg was in juni.

Dus hebben wij ons maar aangepast aan de situatie, en er thuis een klein feestje van gemaakt. Iets lekkers bij de koffie?… Daar was al voor gezorgd en lag in onze brievenbus… Het was een cadeautje van het bestuur van de Osse Opa’s. Een illuster gezelschap van Osse Stadsprinsen en hun Adjudanten, waar ik ook toe behoor. Omdat het jaarlijkse Prinsendiner niet door ging kregen wij allemaal een Osse Trotse… Het had niet op een mooier moment kunnen komen want ze zijn ook nog eens Super lekker.

• 

• 

Natuurlijk werd het fotoalbum en receptieboek van ons Huwelijk nog eens goed bekeken. Er veranderd nog al wat in die 47 jaar, en de Ah’s en de oh’s zijn niet van de lucht… moet je hier eens kijken zeiden wij meerdere keren tegen elkaar. Wij zelf zijn natuurlijk ook wel wat veranderd, en stel ik de vraag aan mij zelf. “Plaats ik hier een foto van toen waar ik op sta?”

En dan denk ik… het is wel een deel van mijn leven. Voor een paar jaar geleden had ik dit zeker niet gedaan. Maar ons Huwelijk is te bijzonder om het niet te doen. Dus bij deze…. Een foto van 23 november 1973.

Uit eten op onze trouwdag zat er ook niet in, dus hebben wij maar een heerlijk dineetje besteld bij een plaatselijk restaurant. En zo hebben wij toch nog genoten van onze 47e trouwdag…